Een wedstrijd, een race en een uitdaging...

Het was een spannende wedstrijd vandaag.

Wie zou er winnen?

Het klosje garen of ik?

Uiteindelijk werd het een gelijkspel.

Quilt is doorgepit, het had ook geen steekje meer moeten zijn.

Geen stukje garen meer over.

Nu nog de bies.

De achterkant is ook al zo mooi.

De roeiers zijn ook weer terug uit Venetië.

Toevallig waren mijn broer en schoonzus daar ook.

Ze hebben deze foto gemaakt.

De roeiers in de blauwe shirts, rechts onder, is de bemanning Van-Vlasties, de duurzame roeisloep.

Een hele ervaring rijker en leuke herinneringen mee naar huis.

Over vijf jaar als de race voor de vijftigste keer wordt gehouden moeten jullie maar weer heb ik al voorgesteld.

Ze stonden gisteren zelfs in de Leeuwarder Courant.

Super toch?

En vanavond horen ze of ze met hun duurzame sloep de LC awards hebben gewonnen.

De spanning blijft te voelen hier in huis.

En dat niet alleen.

Een volgend evenement zit er al weer aan te komen.

Ze blijven roeien.
Op zaterdag 22 juni vergezellen ze The Vin met rondje Nederland.
Ze roeien met de Van-Vlasties mee tussen Leeuwarden en Sneek.
De uitdaging is om op deze manier zoveel mogelijk geld door middel van sponsoren bij elkaar te brengen...

https://kikarow.vooreenander.nl/roeiers/rozemarijn-van-der-brugge/29abfb94-2b2c-4b83-a511-6d1826384189/sponsor

Het doel is om 500.000 euro bijeen te brengen voor de LATER-poli van het Prinses Maxima Centrum.

The Vin gaat in veertien weekenden van roeivereniging naar roeivereniging roeien. Het KiKaRow Rondje NL: 1.400 kilometer door Nederland.

Gestart bij roei- en kanovereniging Michiel de Ruyter in Uithoorn.

Het bijzondere van deze tocht is dat de boot mede bemand wordt door ex-kinderkankerpatiënten (KiKa-roeiers) en/of  hun familie/vrienden, de buddy's. 

(bron https://kikarow.nl)

Het is geen illusie...

De quilt Optische illusie is vandaag op de helft gekomen.

Vind de bolling op de foto duidelijker te zien dan in het echt.

Komt vast goed als de onderste helft er ook aan zit.

Vandaag een dagje uit.

Niet zomaar er even uit.

Ons zeilmeisje moest vandaag examen doen in Vaarbewijs 2.

Herkennen jullie waar we naar toe waren.

Museum de Fundatie.

Niet naar binnen gegaan.

Te weinig tijd en veel te mooi weer.

Boekhandel Waanders de Broeren.

Een prachtige boekwinkel waar we wel een poosje binnen zijn geweest en natuurlijk niet naar buiten gingen zonder er een boek te hebben gekocht.

Ook namen we een zakje met de enige echte Zwolse Balletjes mee naar huis.

Ons zeilmeisje is geslaagd.

En bereid zich nu voor op een volgend avontuur.

Op eerste Pinksterdag gaat ze mee roeien in de Vogalonga race in Venetië.

Vogalonga is een 32 kilometer lange roeiwedstrijd die sinds 1974 op Pinksterzondag wordt gehouden in Venetië. De roeiwedstrijd over het Canal Grande is een protest tegen de vele vervuilende motorvaartuigen die de lagunestad dagelijks teisteren.
Aan de roei-regatta nemen zo'n 1500 roeiboten deel met ca. 4000 roeiers. De plezierroeiers en activisten willen met de Vogalonga de aandacht vestigen op de problemen van Venetië.
(bron www.beleven.org en www.sloeproeien.nl).

Dit is de sloep waarmee de race gevaren gaat worden.
De duurzame roeisloep is ontworpen en gemaakt door studenten van de Friese Poort afdeling Scheeps- en Jachtbouwkundige in Sneek.
Op 12 juni hopen ze met dikke blaren in de handen, een tas vol herinneringen en een bak vol ervaring weer thuis te zijn.
 Om meteen door te rijden om een prijs te ontvangen.
Ze zijn al genomineerd voor een felbegeerde LC Award.
Maar om te kunnen winnen hebben ze heel veel stemmen nodig.

https://ndcmediagroep.qualifioapp.com/quiz/616073_915/LC-awards.html

Dus mochten jullie als lezers van mijn blog het deze fanatieke roeiers/studenten het ook gunnen dan zou ik zeggen; STEM!!!

't Boerenvrouwtje op het platteland...

Vijftien maart 2018 schreef ik mijn eerste blogje over 't Boerenvrouwtje.

Het is nu iets meer dan een jaar later en dan kan ik haar helemaal af laten zien.

Nog niet helemaal af, want het label moet er nog op.

Het ontwerp van het label is klaar nu alleen nog maken.

Gisteravond was een prachtige avond om met camera en quilt onder de arm op zoek te gaan naar een mooie locatie in de buurt.

Wat nog niet zo makkelijk was.

Ik wilde er koeien op en een mooi hek.

En dan moet het licht ook nog goed zijn.

Tijdens het fotograferen werden we van een afstandje in de gaten gehouden door de boer op deze oude trekker.

Hij had flink de vaart er in dus zo makkelijk was het niet om hem erbij op de foto te krijgen.

Niet alleen de boer hield ons in de gaten ook deze twee reeën.

Heerlijk genieten dus.

Hopelijk komen er deze zomer nog veel meer van dit soort momenten...

Je moet je koppie er wel bijhouden...

Het eerste kwart van de Optische illusie is af.

Een heel leuk patroon.

Je moet wel je koppie erbij houden.

Voor je er erg in hebt ziet het er zomaar heel anders uit.

Ben benieuwd hoe het er uit komt te zien als er weer een kwart aan zit?

De spreeuw wist ook niet wat er in zijn koppie omging.

De pindakaaspot hing ineens niet meer op de vaste plek.

De kraaien hadden de pot op de grond gegooid.

Ach, zo kan je er ook uit eten natuurlijk.

Pa en ma mus kunnen hun ogen ook niet meer in hun zak houden.

Er zijn heel veel monden te voeden.

Deze kleine ukkepuk is ook al gek op pindakaas.

De zeillessen voor de jeugd zijn ook weer begonnen.

Zowel de instructeurs, de kinderen als de schipper van de charter moeten de ogen wijd openhouden.

Fiets altijd naar de haven om naar het zeilen te kijken.

Onderweg kwam ik deze mooie lijster tegen.

En afgelopen zaterdag naar Joure geweest.

'Joure onder de wol'.

Allemaal kraampjes met de mooiste wolletjes.

Deze alpaca's stalen de show.

Net kaal geschoren.

Ohhh, als ik de ruimte had zou ik zulke koppies wel heel graag in mijn tuin willen hebben...

Een avondwandelingetje...

Na een dag werken, wat betekent binnen zitten, is het heerlijk om 's avonds een wandeling te maken.

Vanuit huis richting de manege.

Een afstand van zo'n vijf kilometer.

Ons zeilmeisje heeft paardrijles, ik kan dus met auto terug.

Een heerlijke wandeling over de dijk.

Gezellige tussen de schapen.

Het is lente.

Moeder met lam.

Meerkoet jonkies.

Vader fuut plaagt zijn kindjes met een veertje.

Ze weten heel goed hoe een visje eruit ziet en lieten het veertje waaien.

Diverse ganzenfamilies met jongen.

Verderop nog een familie met heel veel kinderen.

Ik kwam te laat op de manege om het rijden te zien.

Was nog wel getuige van het paardjes knuffelen.

In de manege wonen niet alleen paarden maar ook heel veel zwaluwen.

Lekker binnen in de stallen.

Maandag werd ons zeilmeisje alweer achttien jaar.

Er moest dus weer een taart gemaakt worden...

In een volgend blogje laat ik 't Boerenvrouwtje zien.

Ben de bies er omheen aan het zetten...