maandag 28 december 2015

Lekker aan de freubel...

En dan zijn de kerstdagen zomaar ineens voorbij.
Tijd vliegt en helemaal als er feestdagen tussen zitten.
Ben helemaal bij met mijn fair isle project.


Week 16.


Week 17.

Er is ook weer een hartje gemaakt. Deze is naar mijn vriendin/vroegere buurvrouw gegaan.


Mei.

De laatste kerskaartjes van dit jaar.



En een verjaardagskaartje voor een quiltvriendin.


Hij is onderweg hoor! Miranda.

Met kerst heeft oudste dochter het eten gemaakt.
Omdat ik nu op de helft van mijn 6 weken 'niksen' zit heb ik hele rare niks hoeven doen weken achter de rug. En dat ook met de kerstdagen.


Deze zalmtompouce (recept Jumbo) willen we wel vaker eten. Zo lekker!!

Mijn moeder vond tussen haar breiboeken een tijdschrift uit de jaren tachtig of negentig.
Vol met patronen van truien uit IJsland, Denemarken, Noorwegen, Fair Isle...


Heb de patronen van deze truien en supergave muts meteen gekopieerd.
Nu op zoek naar wol.


En net als zo'n honderd anderen werd ook ik aangestoken door het virus wat Jeannet verspreid heeft.
Vandaag het eerste mandje van de quilt Piece of Plenty voorbereid.


En mijn heerlijk warme trui is ook af.
Precies op tijd, want in het weekend gaat het wellicht wat kouder worden.
Maar nu kruip ik onder mijn Storm at Sea. Ons zeilmeisje waarschuwde me al dat haar verjaardag er nu wel heel snel komt en dat haar quilt echt die dag af moet zijn...

donderdag 17 december 2015

In de lappenmand...

Ik zit in de lappenmand...
Helaas niet in een mand vol met heerlijke quiltlapjes.
Ben op 4 december geopereerd. Mocht na 2 nachtjes alweer naar huis. Normaal staan er voor de ingreep die ik heb ondergaan veel meer nachtjes. Maar ik denk dat mijn kamergenootje en ik teveel lol hadden samen. En dat het voor ons herstel beter was dat ze ons zouden scheiden. De verpleegsters zagen de hechtingen al in het rond vliegen ben ik bang. We hadden beiden de instelling; alles wat ze aan eetbaars voor ons klaar zetten eten we ook op. Hihi. Dus heel snel werden alle slangen en andere hulpmiddelen uit ons lichaam getrokken. Zodat we weer armzwaaiend en gierend de dag doorkwamen. Leuke bijkomstigheid was dat mijn kamergenootje ook quilt. Hoe hebben ze dat uitgezocht.
Maar nu mag ik 6 weken geen huishoudelijke taken op me nemen.
Je denkt voor de operatie, heerlijk ga ik allemaal leuke hobby dingen doen. Maar hoe moeilijk is dat! Nu merk ik hoeveel je normaal bukt, wast, stofzuigt, eten klaar maakt, planten verzorgd...
Niks van dit alles mag... En dat heeft mijn lichaam ook al laten merken. Want, ja eenmaal rondlopend door het huis ga je toch snel weer over op de orde van de dag. Denk je de hele wereld weer aan te kunnen. Niet dus. Na het schrijven van dit blogje ga ik ook meteen weer languit op mijn bed liggen.
Doe ik dan echt de hele dag niks? Ik slaap in ieder geval veel, heel veel. En dat is iets wat niet echt bij mij hoort. Nu ineens wel...
En ik brei het vuur uit mijn pennen.
Heb de randjes van het fair Isle breien klaar. En de nieuwe van deze week  net geprint.


Week 14.


Week 15.

Maar aan de randjes heb ik niet genoeg.
Ben aan een lekker dikke trui begonnen. 
Pennen 6 en 7 en kabels. Kan heerlijk liggend op bed.


Voor- en achterpand zijn klaar. Nu maar hopen dat ik vandaag puf heb om de mouwen op te zetten.


De trui is meer bruin van kleur dan dat de foto doet denken.
Leuk kabelpatroontje is dit hé! Houd je ook wakker, want in elke 4de pen is de kabelnaald nodig.
Mijn quiltvriendinnen hebben me ook bedolven onder de diverse tijdschriften en cadeautjes.
Heb over een paar weken heel veel ideetjes om mijn huis flink onder handen te nemen.
Kwast en verfpot heb ik mijn dromen al klaar staan.
Ga nu weer even plat, want wanneer ik echt in staat ben om te doen wat ik twee weken geleden als normaal beschouwde daar heb ik geen idee van...

donderdag 3 december 2015

Weinig stof...

Een paar dagen terug schreef een vriendin van mij op facebook dat ze samen met haar lieve buuf een traantje had gelaten. Deze week werd deze lieve vrouw al weer voor de zesde keer in zeven weken geopereerd. Over de zeventig is deze dame al. Krijgt weinig bezoek in het ziekenhuis en ook zo sneu bijna geen kaartjes.
Na deze mededeling zijn meteen heel veel van de vriendinnen van mijn lieve vriendin aan de slag gegaan.


Ook al kennen we geen van allen haar lieve buuf.
Ik heb dit kaartje voor haar gemaakt.
Hoop dat ze morgen een hele stapel post op haar bed krijgt.


Een andere lieve vriendin van mij is maandag 10 jaar getrouwd.
Hoop dat ze nog heel veel jaren samen gelukkig en gezond mogen blijven.




Verder nog drie kerstkaartjes gemaakt.
Mag weleens leren om de kaartjes goed recht op de foto te zetten.
Ga nu verder met mijn Fair Isle breiwerk.
Nog een paar pennen en ik heb deze week ook weer klaar...

maandag 30 november 2015

Tis weer maandag...

En dan is het in eens weer maandag.
Lekker bezig geweest met het Fair Isle breiwerk.


We zijn nu op de helft.


Week 13.

De blokken voor de klassieke sampler zijn allemaal klaar.


Weg met obstakels.


Bliksemflits.


Zo liggen ze allemaal bij elkaar. 
Moet nu echt op zoek naar stof voor de tussenbanen, rand en de bies.

Ook nog een hartje met sneeuwpopje gemaakt.


April.

Gisteren had het zeilmeisje een feestje een paar dorpjes verderop.


Onderweg zagen we dit mooie stel.


Je zet me toch niet stiekem op de foto??

Natuurlijk ook nog even in de wind gelopen en gekeken hoe hoog het water stond.


Deze keer maar niet tot aan het havenlicht gelopen.


Had moeite gewoon op mijn benen te blijven staan.


Er stond niet alleen veel wind de afgelopen week, er is ook heel wat regen gevallen.


En als het even droog was genoten de vogeltjes, net als ikzelf, heerlijk van het zonnetje.

En toen las ik op het blog van Jeannet, http://quiltingjeannet.blogspot.nl dat ze aan een nieuw project ging beginnen. Een BOM van Moda van de Piece of Plenty, een patroon uit de Quiltmania. En dat ze het leuk zou vinden om deze mooie quilt met velen te gaan maken. Iedere maand een blok en gewoon lekker thuis, met eigen stofjes en in je eigen tempo.


Zelfs achter de laptop ben je niet meer veilig voor een virus.
De eerste bladzijden zijn al geprint...

maandag 23 november 2015

Een weekje werk...

Deze week een blokje gemaakt van mijn sampler.


Union Square.

En ook het deel van de Fair Isle breiwerk is klaar.


Week 12.

Tussendoor ook verder gegaan met de kerstkaartjes.





Was niet van plan om ze dit jaar zelf te maken, maar eenmaal aan begonnen is het toch wel heel erg leuk om mee bezig te zijn.


Tussendoor moesten er weer cupcakes gebakken worden.
Op de school van ons zeilmeisje was een actiedag. Alle leerlingen deden hun best zelfgemaakte dingen te verkopen voor het goede doel, een school in Nepal.

En ook volgden we natuurlijk het nieuws. In wat voor rare wereld leven we momenteel...


Gelukkig blijft de natuur zijn schoonheid houden alsof er niks aan de hand is.
Dit was het beeld vanmorgen vanuit de slaapkamer.


En in de tuin is het een komen en gaan van de vogels bij de pot met pindakaas.



Zouden ze ook potten van één kilo of meer hebben...

dinsdag 17 november 2015

Kan niet kiezen...

Waarom is er toch zoveel leuks om te doen??
Mijn sampler is weer een blokje gegroeid.


Pijlpunt.


In totaal al negen blokken van de twaalf af. Schiet dus lekker op.

Na een avondje breien ook weer bij met het Fair Isle breien.


Week 11.

Van de hartjes ook weer een maand af.


Maart.


En aangezien de potloden nog beneden op de tafel stonden heb ik ook nog een kerstkaartje gemaakt.
Gelukkig hoef ik niet te kiezen wat ik het liefste doe...

vrijdag 13 november 2015

Oude liefde(s)...

Op zolder staat een bureautje.
Er op en er omheen staan en liggen allemaal spullen die mij zo nu en dan terug brengen naar de tijd dat ik heel veel kaartjes maakte.
Van de week had ik ineens weer zin om te kleuren en te borduren.
En aangezien de kerstdagen steeds dichterbij komen kwam dit mooi uit.
De liefde is er nog. Vind de kaartjes leuk geworden.




Na zeventien jaar lief en leed met elkaar gedeeld te hebben heb ik vandaag afscheid genomen van mijn oude autootje. Vorige week vrijdag had hij er ineens 'helemaal geen zin' meer in.


Gelukkig hoefde ik niet lang verdrietig te zijn.
Vandaag kon ik mijn nieuwe auto ophalen.


Het voelt nog wel een beetje of ik 'vreemd ga'.
Maar dat zal wel gauw over zijn denk ik...