Langzaam doet de herfst zijn intrede.
Maar de tijd vliegt, dus tijd om het winterhuisje te borduren.
De sokken kunnen aan.
Al is het nu geen weer om met klompen de tuin in te gaan.
Slimmer is het om laarzen aan te trekken.
Overal staan plassen op het land.
Dit zorgt er natuurlijk voor dat mollen en muizen zich boven de grond laten zien.
Waar ze ten prooi vallen.
Deze haas vond een heerlijk droog plekje in de zon.
Ik had nog wat houten ringen liggen.
Van de week deze rammelaars gehaakt.
Mijn voorraad weer wat aangevuld.
Als er vraag na is valt er weer wat te kiezen.
Tussen de houten kralen zaten er nog twee met een gezichtje.
Lieveheersbeestje en engeltje van gehaakt.
Maar waar blijven die wintergasten nou, hoor ik jullie denken.
Pimpelmees.
Koolmees.
Vink.
Roodborst.
Grote bonte specht.
De Gaai, Winterkoninkje en Heggenmus wilde niet op de foto.
Even naar Harlingen boodschappen gedaan en op de dijk wezen kijken.
Bij het zoute water zaten.
Topper.
Slobeend.
En bij het zoete water.
De Brilduiker.
Ze bleven helaas ver weg zwemmen.
's Avonds is het geregeld druk aan tafel.
Bij de bieb dit prachtige boek meegenonen
De laatste tijd zijn er heel veel goede boeken uitgekomen en ook nog bij de bieb te leen.
Maar ik ga nu eerst een paar blokjes voorbereiden...
