Zit al een paar dagen te wachten op wat meer licht in huis.
Waar blijft het zonnetje nou?
Dagenlang is het al mistig en somber buiten.
Heb de zon nu eenmaal nodig om mooie foto's te kunnen maken van de top van de quilt voor oudste dochter.
Al een paar dagen ligt het op de schommelstoel te wachten.
Zal hem even in zijn geheel laten zien op de bank.
Alle honderd zestig blokjes zitten aan elkaar.
Stof voor de achterkant en de vulling zijn in huis.
Kan bijna gaan dubbelen.
Het randje per week ligt ook te wachten.
Niet op mooi weer, maar op een dag dat ik het dorp uit ga naar de stad.
Mijn DMC-garen is op en dat kan je hier in Makkum niet krijgen.
Wachten moet ik ook tot het riet weer aangegroeid is.
Eind vorige week deze foto gemaakt van de zonsopgang.
Begin van de week zag het er nog zo uit.
Moest echt een keertje gebeuren.
Het moeras was meer het kweekgebied van een rietdekker geworden in plaats van een moeras.
Wat het wel hoorde te zijn.
Jammer is wel dat bijna alle vogeltjes nu zijn verdwenen.
Gelukkig hebben we er wel zo'n acht eenden voor terug gekregen.
Terwijl ik vorige week een rondje aan het rijden was moest ik ook even wachten om dit mooie plaatje te maken.
Er zijn op dit moment niet alleen veel ganzen op de weilanden maar ook heel veel zwanen.
Gelukkig weet 'ons roodborstje' ons nog gewoon te vinden.
De merels en mussen hebben meer moeite met het verdwenen riet en wilgen.
We wachten maar af.
Ze zullen ook wel weer terug komen...
