Ik had na het maken van deze quilt een tennisarm. Mijn eigen schuld. Tussen de op een na laatste en laatste les zat ongeveer één maand. En ik dacht: laatste les dan moet hij dus af zijn. Als in een fabriek te werk gegaan. Strijkplank naast de tafel, op de tafel de naaimachine, lapjes gesneden en gaan met die ...... Het in elkaar stikken was goed te doen. Maar ja toen de rand versieren (heet dat doorpitten?). Een leuke bewerkelijke rand met sliertjes. En een pijn dat ik in mijn elleboog kreeg, niet zeuren dat kleed moest en zou af. En dat is me gelukt ook. Toen zag ik op de laatste les dat sommige cursisten nog niet eens een kussenhoes af hadden. En wie weet zijn ze nu nog niet verder gekomen.
En die van mij is lekker af.
Nu heb ik de smaak weer flink te pakken. Moet nog twee blokken en dan is er weer een kussen af.
En dan ga ik weer op cursus om het echt te leren...
