Duik tussen mijn lapjes. Bak met snoep van st. Maarten naast me.
Er zijn maar zeven kinderen langs gekomen gisteravond. Er is een heleboel over.
Dat heb je als je aan het randje van het dorp woont, de kinderen gaan allemaal het centrum in.
Maar nu kan ik er zo nu en dan een graai in nemen.
Nadat ik vorige week bij Miranda langs ben geweest zijn mijn steekjes veel mooier geworden.
Dus toen ik mijn sterretjes zag dacht ik meteen 'dit ziet er niet uit'. Alles er weer uitgehaald.
Zit nog geen bies aan dus af was hij nog lang niet.
En gewoon opnieuw begonnen. Ze zijn al een stuk mooier dan eerst. Kan niet meer laten zien hoe ze waren maar het was verschikkelijk.
Nu ziet de achterkant er zo uit. Heel wat beter dan eerst.
En heb ik een graai gedaan in de snoeppot dan ga ik gewoon ook even verder met mijn storm.
Alleen is mijn donkerblauwe stof nu bijna op. Dus morgen probeer ik naar de Ganzerik te gaan.
En hoop ik dat ze het nog hebben...
