Vanaf afgelopen donderdag lijkt het erop dat we een zeehond in huis hebben.
Hoest mijn longen uit mijn lijf. Maar ja, het is vanzelf gekomen dus het zal ook wel vanzelf weer weg gaan. Hoop ik.
Tussen het hoesten door ben ik wel verder gegaan met mijn borduurwerk. Hoef nu alleen nog de stiksteekjes op haar jurk en handschoenen te zetten.
Ook heb ik de strook van nieuwe stofjes aan mijn blokjes gezet.
Mijn 'storm' wordt al een aardige lap. Maar ik ben er nog lang niet. Er moeten nog heel wat blokjes gemaakt worden.
Had gehoopt de verkoudheid uit mijn lijf te zweten tijdens de zwemwedstrijd van jongste. Helaas werkte dat niet.
Neem nu eerst nog maar een stoombadje, want zo meteen begint mijn eerste Friese les.
Dacht de Friese taal wel op de straat te leren. Maar zo werkt het dus niet. Heel veel gesprekken kan ik volgen, maar er zijn nog heel veel mensen die ik echt niet versta.
Van de week kreeg ik een mailtje van degene die de cursus geeft; it giet oan...