Zelfs tijd gehad om één blokje te maken.
Zwerfkei.
Er moest weer gebakken worden. Deze keer appeltaart.
Dit kleine meisje werd zaterdag alweer 19 jaar.
In dit autostoeltje zat ze toen en nu rijd ze zelf in die zelfde auto.
Bij de proefrit van 'mijn autootje' zat ze ook in dit stoeltje. Papa deze kopen; riep ze de hele tijd.
Maar goed dat de autoverkoper niet in de auto zat zeiden we tegen elkaar onderweg.
Van mijn moeder kreeg ik een hele mooie dadeltak.
Dit is slechts een stukje er van. Voor de rest moet ik nog een mooi plekje zoeken.
Ons zeilmeisje had een druk weekend.
Zaterdag zwemwedstrijden. Ze moest drie afstanden zwemmen. Op twee had ze een pr (persoonlijk record) en op één precies dezelfde tijd als haar vorige pr.
Zondag had ze zeilwedstrijden. Nu op vertrouwd terrein.
Hier vaart ze naast nummer één. Zelf is ze tweede geworden.
Een topprestatie als enig meisje tussen de jongens.
Haar vader vaart als begeleider rond op een snelle rubberboot en ik vermaak me met het mooie uitzicht.
En ja, vannacht had ik de wekker op vier uur gezet.
Als iets zo weinig voorkomt en ik heb de kans om het te kunnen zien dan moet de slaap wijken.
Of de rest van de familie blij met me was weet ik niet.
Maar ze hebben allemaal meegekeken...
