dinsdag 30 juni 2015

Einde van een tijdperk...

Bijna 19 jaar geleden, na de geboorte van oudste dochter, heb ik mijn baan als auto-cad tekenaar opgezegd om fulltime moeder te zijn. Fulltime moeder houd in dat je totaal andere dingen gaat doen dan waar je voor opgeleid bent. Zo werd ik hulpouder bij de Polderpukkies. Een groepje moeders die met hun kinderen in de leeftijd van 0 tot twee en een half jaar één keer in de week bij elkaar kwamen om met de kinderen te zingen, dansen en te spelen. Daarna werd ik hulp juf op de peuterspeelzaal. Eén ochtend en middag hielp ik de peuter juf. Daarna hulp juf bij de gymnastiek, want je groeit natuurlijk met je kind mee.
En toen er in het schooljaar 2002/2003 een oproep in de nieuwsbrief van de basisschool stond met een noodkreet 'overblijfmoeders gezocht' heb ik me daarvoor aangemeld. En werd aangenomen.
En nu jaren later. Overblijf heet inmiddels tussen schoolse opvang. Valt ook het doek op mijn basisschool. Het continue rooster wordt komend schooljaar ingevoerd. En zijn wij als overblijf krachten niet meer nodig.


Met een tas vol lekkers, kaartjes en een  prachtige zonnebloem fietste ik met een dubbel gevoel naar huis. Aan de ene kant fijn dat ik, twee jaar later dan ons zeilmeisje, ook de basisschool mag verlaten. Maar aan de andere kant een raar gevoel dat het vaste patroon van eten met andermans kinderen nu voorbij is.


M-3 Fireweed Hower.

Wat vind ik dit een rot blokje zeg!


Als ik dit blokje aan de start van mijn dear Jane had gemaakt had dit blokje waarschijnlijk alleen in de wilg gehangen. En niet zoals nu, bijna klaar. Nog maar 10 blokjes te maken.

Ga deze vakantie maar eens goed na denken wat ik, nu ik niet meer naar school hoef, in de toekomst wil gaan doen. Zal niet eenvoudig zijn om een leuke baan te vinden, want 19 jaar uit je vak is niet niks. We zullen wel zien. Ik heb geen haast...