maandag 23 mei 2022

Weer in het ritme komen...

De afgelopen dagen is er heel wat gesnoept/gegeten.

Vrijdag de dertiende werd ons Zeilmeisje 21.

En afgelopen zaterdag werd manlief 65.

(Paar jaar terug zou hij zijn laatste werkdag hebben gehad,  nu mag hij nog twee jaar). 

Wat je eraan eet moet er ook weer af. 

Er wordt veel gewandeld. 

Schoonzus was gezellig logeren. 

Dus zoeken we mooie plekjes uit. 

Donderdag 19 mei. 


Oranjewoud. 





Meikever. 


Vuurjuffer. 


Libelle. 

Terwijl bijna heel Nederland in de regen, donder en bliksem zat liepen wij in de zon. 
En kregen ineens zin om naar de schaapskudde in Ruinen te gaan.
De zon bleef schijnen tot we tijdens de wandeling bij de Schaapskooi aankwamen. 
Het begon ook hier flink te regenen. 


We stonden droog en naast de wc dus wat kon ons gebeuren. 
In de verte zagen we de herder aankomen. 
De schapen moesten naar binnen.




Voor ons gevoel zat de kooi al aardig vol, maar er stonden nog tientallen schapen te wachten, die wilden ook naar binnen.
Het gezegde er gaan veel makke schapen in een hok klopte precies. 
Eenmaal binnen was er zelfs nog ruimte over. 

Terug bij de auto op weg naar huis hebben we nog een tussenstop gemaakt. 
De zon was weer terug en het was ook meteen weer warm. 


In Steenwijk is een prachtig park.  
Park Rams Woerthe. 




Echt de moeite waard om eens door te lopen. 

Vrijdag 20 mei. 

De weersvoorspelling gaf weer regen door dus we bleven deze dag in de buurt. 
Vogelkijkhut Skrok bij Wommels. 


Prachtige wandeling tussen de weilanden. 


Dit bord spreekt voor zich. 
Deze gebieden laten zoals ze zijn. 
Niks mee doen,  geen kunstmest,  niet maaien, misschien alleen vol zaaien met kruiden.

Prachtige vogelhut uitkijkend over een plas. 


Kluut op nest. 


Bergeend met jongen. 


Moeder Kluut met jongen. 


Niet zo'n beste foto,  maar voor het riet lopen vier Kluut jonkies. 


Graspieper. 

Ineens begon het te waaien en koelde het flink af. 
Op naar Franeker. 
Het Planetarium. 



Ongelofelijk knap dat iemand dit van 1774-1781 in zijn woonkamer met de kennis en middelen van toen kon maken. 
Na de bezichtiging begon het echt hard te regenen en zijn we naar huis gereden. 

Zondag,  22 mei. 

Nu zijn wij,  en schoonzus inmiddels ook,  verliefd op de Weerribben. 
Dus op naar De Kluft in Ossenzijl. 
Je kan daar de auto prima parkeren en naar de wc. 
Altijd handig om leeg te starten. 



De Weerribben is een gebied vol met Libellen en Juffers. 
Het boek er weer bij gepakt en op zoek naar de juiste soort. 
(Ohhh, wat is dat moeilijk). 




Korenbout. 


Vroege glazenmaker.


Vuurjuffer.


Waterjuffer. 


Er werd flink wat herrie gemaakt in het riet. 



Nu eerst het huis aan kant. 
Stapels was de machine in.
Hopelijk vandaag ook nog tijd om wat creatiefs te doen.


De afgelopen dagen is er 26 mm regen gevallen. 
De (moes) tuin zie je opbloeien...