Zoiets verzin je toch niet...

Toen mijn vriendin Hannie en ik vorig jaar elkaar kerstcadeautjes gaven, als een stel criminelen, op de parkeerplaats van de Mac in Lemmer had niemand kunnen voorspellen dat we dat dit jaar op dezelfde manier zouden gaan doen. 

De afspraak werd al een poosje geleden gemaakt.  

Niet wetende dat het kopje thee met oranje gebak, zelfs met vertoon van QR-code, gisteren ook niet meer kon. 

Dan maar een saai bekertje thee bij de Mac. 

Dat mee naar buiten nemen mag dan weer wel. 

Kan er volgend jaar nog niks dan nemen we zelf een thermosfles thee en wat lekkers mee.

De sokken konden door Hannie in ontvangst genomen worden. 

En eenmaal thuisgekomen konden ze meteen aangetrokken worden. 

Deze tijd van het jaar krijg je echt geen zweetvoeten buiten. 

Nu konden ze lekker opwarmen. 

Bij de kerstkaart had ik deze truitjes gebreid voor in de kerstboom. 

En ohhh, wat ben ik verwend!

Allemaal leuke cadeautjes. 

De topper is wel deze fantastische Kerst-elf.

Zo jammer dat de foto's zo donker zijn.

Het wil hier maar niet licht worden,  het ijzelde net ook. 

Echt balen dat de vorst alweer voorbij is. 

Het ijs lag er zo mooi strak in.

Gisteren ochtend ook nog geprobeerd een zeepbel te laten bevriezen. 

Maar helaas ook nu vroor het niet hard genoeg. 

Gisteren was de tuin ineens gevuld met heel veel spreeuwen. 

Wie helpt tellen? 

Vandaag de boodschappen maar doen voor de kerst. 

Verschillende recepten uit de Allerhande en Boodschappen gehaald.

Altijd spannend of alle ingrediënten aanwezig zijn in de supermarkt...