Op schema...

Deze week loop ik helemaal op schema.

Met mijn randje per week ben ik helemaal bij.

Mijn gehaakte randjes zijn ook af.
Deze keer kon ik de sterretjes haken zonder paniek mailtje aan Amarins.

Het duurde vandaag wel lang voor we hier in het noorden het zonnetje zagen maar aan het eind van de middag kwam hij toch door. En kon ik samen met mijn Storm even genieten.

Van de week was op een avond de hele familie Mandarijn op mijn auto geland.
Waar zouden ze naar toe willen rijden?

Even later inspecteerde mevrouw Mandarijn onze eendenkorf die we in de voortuin hebben hangen.
Hij is te huur, geheel gemeubileerd, waterbakje op nog geen twee meter afstand en gratis boterhammen. Onder voorwaarden dat ze pijltjes zouden krijgen. Aantal pijltjes mogen ze zelf bepalen.
Helaas vond ze het toch een wurgcontract, want ze is niet meer terug geweest...

Jippie, een affo...

Eindelijk kan ik een affo laten zien.
Helaas niets quilterigs.
Maar mijn kast is af.

Ben echt blij dat ik de kwast heb gepakt.
De binnenkant is Blossom van Painting the Past (heel licht roze) en de buitenkant gewoon Ral 9001 (wit).

Zo zag de kast er eerst uit. Al zo'n twintig jaar oud werd dus tijd voor verandering.

Terwijl de verf moest drogen kon ik mooi met mijn randjes verder.

Heb normaal niet zo'n last van achteruit borduren. Maar tsjonge die soldaatjes hebben wat op hun geweten! Gelukkig is het toch nog goed gekomen.

Wil dit plaatje ook even laten zien. Zo werd ik gisterenochtend wakker.
Wat is ons uitzicht toch mooi. En iedere dag weer totaal anders...

In het zonnetje...

Tussen al het schilderwerk, van de servieskast, in ben ik druk aan het haken.
Heb nu week 9 van de Crochet Along af. Nog even en ik ben bij.

Het aapje vind het al mooi en vooral lekker warm worden. Mijn zijkantjes zijn nog niet helemaal recht die laat ik lekker niet zien. Vind het al goed dat ik zover ben gekomen.

Vanmiddag even in het zonnetje zitten haken. Heel gezellig met de eendjes aan mijn voeten.

De deurtjes en de laadjes moet ik alleen nog wit maken. Heb de kast wel ingericht.

En omdat ik snap dat jullie vreselijk nieuwsgierig zijn laat ik alvast een paar hoekjes van de servieskast zien. Mijn spullen komen nu veel mooier uit dan toen alles nog gewoon grenen was.
Ga nu nog even een paar steekjes zetten, want ik moet natuurlijk ook gewoon mijn randjes borduren...

Met het bord op schoot...

De laatste dagen eten we met het bord op schoot. Dit komt, omdat ik de servieskast aan het schilderen ben en de hele inhoud op de eettafel staat. En er zit een hoop spullen in zo'n kast dat wil je niet weten.

Het is een hele klus maar ik heb er geen spijt van. Het wordt echt heel mooi. Laat het resultaat pas zien als ik helemaal klaar ben. Dat wordt wel na het weekend.

Tussendoor ben ik ook druk met het haken van mijn deken. Ben bij week 7 aangeland. Gaat niet allemaal van een leien dakje. Een paniek mailtje naar Amarins. Een bemoedigend mailtje terug van haar met een you tube filmpje hielp me uit de brand. Werd wel een latertje die avond, want ik wilde zeker weten dat het goed kwam. Week 12 is alweer geplaatst, ga gauw weer verder.
Nooit geweten dat haken zo leuk was...

Wat nu...

Overal zie je dat men bezig is met de Crochet Along 2014. Ook hier is het haakvirus toe geslagen. Het jeukte al een poosje maar ik kon me inhouden. Tot ik in Bolsward deze fijne haaknaald tegenkwam. En hem natuurlijk meteen uit moest proberen. Ideaal. Tot nu toe nog geen dooie vingers. Maar goed ook, want ik moet nog heel wat weken inhalen.

Je zou denken dat door het haken de jeuk wel over zou zijn. Maar helaas. Nu komen ineens overal blokjes van de Dear Jane voorbij. Kriebel, kriebel... Heb het boek nog niet, laat het nog maar even kriebelen...

Heb weleens geschreven dat we een 'postzegeltuintje' hebben. Toch gebeurt er van alles.

Meneer en mevrouw Merel eten iedere dag een appel en zijn ook gek van vogelpindakaas.

De familie Mus zit graag in de perenboom te gluren over de schutting.

De familie Mees is ook gek op pindakaas.

En de laatste tijd is deze vreemde vogel iedere dag bij ons in de tuin. Maar wat gebeurt daar nou?

Onze 'achtertuineenden' vermaken zich prima zo te zien.
Kom maar op met de eieren. Een stuk of tien pijltjes kunnen er ook nog wel bij...

Veel beter...

Het grenen ladenkastje staat weer op zijn oude plek. Het ziet er veel beter uit. Meer van nu.

Staan nu nog een paar grote grenen kasten in de woonkamer. De verf is gekocht. Dus binnenkort zijn die aan de beurt. Vind het nog wel een beetje eng, maar kiezen op elkaar en gewoon kwasten.

Gisteren middag zaten we weer gezellig in een zwembad. Dit keer Harlingen. Door al die wedstrijden zien we heel wat van Friesland. Nou ja, de weg naar het zwembad en het zwembad zelf. Jongste dochter heeft weer 2 pr's (persoonlijk records) gezwommen. Ze wordt steeds beter/sneller.

En als je dan thuis bent is het heerlijk dat er weer nieuwe randjes klaar liggen. Heb ze meteen geborduurd. Had vrijdag bij Trendywol in Bolsward heel mooi dmc-garen, nummer115 gekocht. Die heb ik voor deze twee randjes gebruikt.
En nu ruikt het hier naar cupcakes. Oudste dochter heeft ze net gemaakt. En ga ik zelf proberen of ik de eerste toeren kan haken van de Crochet Along.
Ben alleen niet zo'n haakster. Dus of jullie resultaat krijgen te zien, dat weet ik nog niet...

'n Bosje geluk...

Vanmiddag kon ik 'n bosje geluk halen. Gewonnen bij de nationale postcode loterij.

Geen lullig plastic bakje maar een mooie stevige pot met narcissen.

Geluk hadden we ook vanmorgen toen we van een mooie zonsopgang konden genieten. De grond wit van de nachtvorst.

Hier fietst jongste dochter, om 7.10 uur, in de mist naar school toe.

De mist verdween snel toen de zon hoger aan de hemel kwam te staan.

Heerlijk een dag met veel zon en bijna geen wind. Deze ladekast mee naar buiten genomen en eens flink onder handen genomen. Hoop hem morgen na een tweede schoonheidsbehandeling weer te laten zien.
Hij ziet er nu al heel anders uit, kan ik wel zeggen...

Social-media...

Hebben eenden ook social-media? Volgens mij wel. Geen idee of het watsapp is of facebook.
Maar eerst kwamen alleen onze 'eigen eenden' kwaken om brood. Vanmorgen hadden ze nog 3 mandarijneenden meegenomen. (foto is door het raam genomen vandaar wat wazig en ik had de ramen maandag nog wel gezeemd).

Niet dat het vrienden zijn, want zo lief zijn de mandarijneenden niet.

Maar wel heel mooi. Vooral de mannetjes.

Aan de voorkant komt dit echtpaar een paar keer per dag brood halen.

Vanmiddag naar het tuincentrum geweest, viooltjes en deze mooie margriet meegenomen.
En kussen nummer één is af en staat prachtig op de tuinstoel.
Zie wel dat ik de verfkwast weer in de hand moet nemen.
Al vind ik dit ook wel wat hebben...

Net zo erg als...

Vandaag de kast waar al mijn quiltspullen in zitten opgeruimd. Kwam er achter dat ik al net zo erg ben als heel veel andere creatievelingen. Allemaal blokjes die ik ooit eens als probeersel heb gemaakt. Soms zitten er al een paar aan elkaar vast of zijn al een klein quiltje. Zijn er zelf al een paar die ik doorgepit heb. Was ze helemaal vergeten. Ga er maar kussensloopjes van maken. Dan doe ik er nog wat mee.

Met mijn randjes ben ik helemaal bij. Mijn rol ligt op twee toekomstige kussenslopen.

Nummer D-9 Orange Peel.

Heb dit keer een simpel blokje gemaakt. Had gehoopt het in de tuin te kunnen maken. Maar in heel Nederland is het lente behalve hier aan de IJsselmeerkust. Veel ste veel en vooral koude wind.

Onze eenden, dezelfde als vorig jaar, zijn er ook weer. Zo gezellig. We hebben dit jaar een eendenkorf voor ze gekocht.
Nu maar hopen dat ze daar eieren in gaan leggen...

Drie blokjes verder...

En dan ineens heb je in de gate dat het alweer zondag is. Zondagmiddag zelfs. Wat is deze week omgevlogen. Een week waar eindelijk weer eens in de tuin gerommeld kon worden. Echt zitten is er hier niet bij. De wind blijft zo vreselijk koud en staat precies daar waar ik het zonnetje heb. En in de tuin gaan zitten dik in de kleren met toch nog kippevel op armen en benen daar hou ik niet zo van. Maar zolang je bezig bent is het wel te doen.
Binnen aan tafel deze week drie blokken afgemaakt.

Nummer C-10 Night & Noon.

Nummer D-8 Rosebud.

Nummer D-2 Milky Way.

Op twee blokken na dan is de vierde rij klaar. Eigenlijk zou ik dan de rijtjes die af zijn met de sassing er tussen aan elkaar willen zetten. Moet alleen nog de juiste stof kopen. Zit zelf te denken aan blauwe stof. Maar eerst moet ik sparen. Wil natuurlijk ook heel graag plantjes voor in de bakken in de tuin hebben. En we hebben gisteren een zeilbootje voor ons zeilmeisje gekocht. (Voor de portemonnee is het beter dat ze op judo zou zitten). Je kan het geld nu eenmaal maar één keer uitgeven.
Ga gewoon verder met mijn blokken.
Maar nu eerst mijn randjes borduren. Wil wel bijblijven...

Zoals het hoort te zijn...

De vakantie is weer voorbij. De dagen worden weer zoals het hoort te zijn.
In het weekend nog een blokje gemaakt.

Nummer D-6 Odd Fellow's Patch.

Ben helemaal bij met de randjes.

Was het zaterdagmiddag ineens heel mooi weer en hebben we mijn 12-voetsjol uit de garage gehaald. Haar helemaal opgepoetst en opgetuigd. En toen na lang wikken en wegen haar in de verkoop gedaan. Mijn vader heeft deze jol speciaal voor mij gemaakt. Dus de keuze om te verkopen was niet echt makkelijk. Maar tijd om er mee te zeilen hebben we niet. We hebben nog een grote zeilboot en daar zeilen we meestal in. En ons zeilmeisje zeilt liever in een flitsende boot die om kan slaan en die je in je eentje kan zeilen. Daarover later meer. En dat kan met deze boot niet. Het is met pijn in het hart maar deze prachtige boot verdient het om mee gezeild te worden. Mocht één van jullie interesse hebben of iemand weten die op zoek is naar zo'n prachtige houten overnaads geklonken jol mail me alsjeblieft.

Nu ga ik gauw de lapjes voor een volgend blokje bij elkaar zoeken. Kan ik vanavond weer verder. Daarna ga ik met ons zeilmeisje naar haar zwemtraining.
Ze is nu eenmaal een watermeisje...