Een saai blogje...

Ben bang dat dit een saai blogje gaat worden.

Heel veel van hetzelfde.

Al wekenlang.

Randje per week is helemaal bij.

Ben weer een cirkel verder van de Camelot.

Nummer vijftien.

Nog eentje en dan zijn alle cirkels klaar en kan ik aan de rand beginnen.

Blokje 71 voor de quilt van oudste dochter is klaar.

En nummer 72 ligt klaar om in elkaar gezet te worden.

(Moet toch echt een naam gaan verzinnen voor deze quilt).

Op de foto is ook nog een ander lapje te zien.

Fleece stof met ankers en een effen lapje om een lekker leeftrui van te maken.

Nu nog op zoek naar een leuk patroon.

Het mooie weer blijft aanhouden.

Het was dus geen straf om zondag op het water te zitten in Heeg.

Ons zeilmeisje had zeilwedstrijden.

Hier op de foto het gevecht om niet als laatste te eindigen.

Het mooie weer is ook fijn om in de tuin te werken.

De voortuin is al bijna klaar voor de winter.

Ik was niet alleen in de tuin, dat kan je op deze foto zien.

Deze slak was ook niet alleen.

Het was een hele groep.

Verder wordt er veel in de keuken gebakken en gekookt.

Gelukkig staan er in de nieuwe Hallo Jumbo weer heel veel lekkere recepten met appels.

Dat wordt heel veel uitproberen.

Heb genoeg appels liggen.

Vandaag verschillende keren naar de visserijhaven gefietst.

Spectaculaire werkzaamheden in de kom.

Een miljoenen jacht werd bij Feadship op een ponton gehesen.

Zouden er echt gouden kranen in de badkamer zitten...

Beesten in het nieuws...

De laatste tijd zitten er heel veel vlinders bij ons in de tuin.

Je ziet me dus geregeld als een soort van 'mijnheer Prikkebeen' door de tuin sluipen.

Alleen had mijnheer Prikkebeen een vlindernetje en loop ik met mijn camera.

Bonte Zandoogje.

Atalanta.

Kleine Vos.

Kleine Vos.

Vind het vrij lastig om de vlinders goed op de foto te zetten.
Ze fladderen zo rond.

Er wordt heel wat afgebakken de laatste tijd.
We hopen natuurlijk wel dat in de appels, uit oma's tuin, geen beestjes zitten.

We hebben wel een boos beestje in huis.
Ons konijn is gisteren zijn mannelijkheid kwijtgeraakt.
En gaat verder als een 'Je-weet-wel-konijn'...

Een kwart eeuw...

Het is vandaag alweer een kwart eeuw geleden dat Wobbe, links op de foto, bij ons kwam wonen. 

De meeste maanden van het jaar leeft Wobbe op de boot.

Hij is dan ook onze mascotte, die vandaag zijn 25ste verjaardag viert.

In de loop der tijd is Wobbe weinig verandert. 

Ja, zijn wilde haren is hij kwijt geraakt en zijn schoenen.

Hier op de foto staat Wobbe naast zijn oudere broer Teus.

(sorry voor de slechte kwaliteit van de foto).

Teus is een maand ouder en had ik gemaakt voor de doop van de boot van broer. 

Teus en Wobbe zijn een paar apart.

Toen ik Wobbe af had vond mijn broer het niet leuk dat Teus geen haar had en Wobbe wel.

In het echte leven had en heeft mijn broer namelijk een flinke bos met haar en manlief is nogal kalig.

Heb Teus toen ook maar een wilde haarbos gegeven. 

Helaas geen foto van.

Tijdens de eerste vaartocht zag onze boot er heel anders uit dan tegenwoordig.

Van een kaal casco is het een waar zeilschip geworden.

Lief en leed hebben we er op meegemaakt.

Hoop er nog heel wat mooie momenten op mee te maken.

Al die jaren dat we nu op Nederlandse wateren varen hou ik een dagboek mee.

Daarin kan je precies lezen hoe het leven aan boord was/is.

Eerst met z'n tweetjes.

Later met een baby, met twee meiden, met twee cavia's, enzevoort...

Heerlijk om iedere keer door te lezen.

Nummer 14.

Heb nu 14 van de cirkels de Camelot af.

De randjes zijn bij en de stapel met blokjes voor de quilt van oudste groeit ook.

Heb er al 60 af. 

Nog even doorgaan dus...

Tegelijk met de verjaardag van Wobbe vieren we onze trouwdag een jaar later.

Volgend jaar hopen we dan ook een kwart eeuw te kunnen vieren...

Het is alweer september...

De tijd van appeltaart, appelcake, appelcompote....

Noem maar op.

Houd ook in dat ik weer een jaartje ouder ben geworden.

Twee dagen terug alweer.

Van mijn lieve vriendin Hannie kreeg ik dit super mooie kussen.

Ieder jaar maken we een eigengemaakt cadeau voor elkaar.

En iedere keer leggen we de lat weer hoger.

Maar hoe kom ik hier nu overheen??

Cirkel nummer 13.

Heb ook weer een cirkel van de Camelot af.

Nog drie te maken.

Daarna volgt de rand.

Het stapeltje met blokjes voor quilt van oudste dochter groeit.

Binnenkort maar eens gaan nadenken over een mooie naam voor deze quilt.

Stof voor achterkant en bies is gekocht.

Kan dus lekker doorgaan.

Maar nu eerst de randjes afmaken.

Het is zaterdag voor je er erg in hebt en de nieuwe randjes er weer zijn...