Twee maal (drie maal drie)...

Eigenlijk heb ik geen tijd om met lapjes te spelen.

Ben het huis aan de buitenkant aan het schilderen.

Is het prima weer voor.

Tussendoor ben ik met verschillende blokken bezig.

Heb er negen van deze af.

Lapjes zijn nog niet op dus ik ga nog even lekker door.

Van de layercake Le Beau Papillon heb ik ook negen blokken gemaakt.

Ga ik ook lekker mee verder.

Deel vier van Claudine's quilt kan gemaakt worden.

Negen keer vier ruiten deze keer.

Heb een derde klaar.

Familie merel heeft twee jongen, zijn al bijna even groot als de ouders.

Pa en ma hebben het er maar druk mee.

De kleintjes eten stiekem zelf als de ouders niet in de buurt zijn.

Er vliegen ook weer verschillende vlinders in het rond.

Groot koolwitje.

Bruin zandoogje.

Muntvlindertje, is slechts 10-15 mm groot.

(is eigenlijk een grasmot)

Ook kregen we van de week bezoek van deze postduif.

Na wat uitgerust te hebben en een flinke poetsbeurt vloog hij weer verder.

Deze rat kwam ook langs. Brrr...

Zo'n mooi beestje, maar zo ongewenst.

Gelukkig bleek hij een toevallige voorbijganger.

We waren namelijk bang dat hij misschien wel degene was die iedere keer het egelvoer uit ons egelhuisje haalde.

We hebben daarom een wildcamera aangeschaft.

Vannacht voor het eerst aangezet.

En meteen resultaat om van te smullen.

Om 23 uur 41 kregen we bezoek van deze twee egels.

Om 1 uur 16 kwam deze kat water drinken uit het waterbakje.

En om vijf over drie kwam deze egel aanwandelen.

Nu maar hopen dat die andere twee niet alles hebben opgegeten.

Wat is zo'n camera toch leuk?

Vannacht zetten we hem weer aan...

Tis ffff wennen...

Na negen weken geen school is vandaag voor ons zeilmeisje haar stage begonnen.

Dat is wel ffff wennen als je om kwart voor zes je bed uit moet.

Gelukkig maar een kort weekje om te beginnen.

Het doorpitten van Guutes Antieke Quilt schiet lekker op.

Hoef nog maar een paar keer rond om alle randen gedaan te hebben.

Buiten in de tuin of als ik maar heel even tijd heb naai ik liever wat lapjes aan elkaar.

Laatst de layercake van Le Beau Papillon gekocht.

Geen idee wat ik er van zou gaan maken.

En dan kom je op internet van alles tegen.

Dit blokje zou perfect kunnen.

Hup de schaar erin en aan de slag.

Ook kwam ik dit blokje tijdens het speuren tegen.

Dus papier, potlood en passer erbij gepakt.

Daarna door het zeilmeisje op de computer uit laten tekenen voor een strak resultaat.

Wat lapjes erbij gepakt en ja ook hier de schaar in de stof.

Alweer zo'n verslavend blokje.

En ja, als er thuis wordt gewerkt in de woonkamer en ik mezelf stil moet houden in verband met de vele vergaderingen achter de computer gaan de steekjes wel erg snel.

Moederdag was dit jaar ook anders dan normaal.

Samen met de meiden bij oma langs.

Oudste had een high tea geregeld.

Was heerlijk en vulde goed.

Ook hier vliegen de Corona kilo's eraan.

Zijn geloof ik in die weken al zo'n acht soorten cake en diverse sloffen gebakken.

Wat is dat nou voor een gespetter achter in de sloot.

Deze keer komt er een spreeuw boven water.

De kikker is met velen in de sloot.

En maken heerlijk veel herrie.

Ook zwemt er een heel mooi eenden vrouwtje rond, soms met wel drie mannen.

Dan moet het haast wel goed komen met eitjes leggen.

En komt de houtduif kijken of er nog wat eetbaars te halen valt.

Hé aanloopkip wat doe je met je snavel in het egelhuisje?

Gelukkig laat het egelpoepje in de deuropening zien dat ze te laat is.

We hebben het egeltje zelf nog niet achter gezien, wel in de voortuin.

Maar er is bewijs achtergelaten dat het eten goed terecht komt.

De eerste oogst is ook uit de tuin.

Moet nog wel leren om de radijsjes op het juiste moment te oogsten.

Vandaag op zoek naar stofjes om met deel vier te beginnen.

Maar eerst moet ik in huis aan de slag...

Even bijkletsen...

Wat hebben we toch een lekker weer de afgelopen dagen.

Er kan dus veel in de tuin gerommeld worden.

Ik ben helemaal bij met Claudine's quilt.

Volgende week komt deel vier, ben benieuwd wat we dan weer mogen maken.

In de moestuin zien we al van alles opkomen.

Dit zijn Fryske Kapusijner.

De Janumer Pronkbean laat nog op zich wachten.

De regenboog worteltjes zien we iedere dag groter worden.

Dit zijn de rode bieten, geen idee of dat wat gaat worden.

Las dat je niet alleen de bieten kan eten maar dat ook het jonge blad lekker is in salades en smoothies.

Ben bang dat bij ons in de tuin iemand anders dat aan het uitproberen is.

Terwijl ik de was aan het strijken was zat deze specht ineens op nog geen twee meter afstand.

Wel aan de andere kant van het raam, hoor!

Ging er gewoon even voor zitten lijkt het.

En tijdens het bekende rondje om het dorp dachten we zijn nest te hebben gevonden.

Kwam alleen een merel uit, dus dat was het niet.

En nu kunnen we langzaam weer gaan wennen aan het normale leven.

Als we ons allemaal aan de afspraken houden natuurlijk en er geen terugval komt...