Het is herfst...

 De bladeren aan de bomen beginnen nu toch echt te verkleuren. 

De herfst is begonnen. 

Mooi op tijd deze sjaal af. 

Zo'n simpel patroon,  maar wat heb ik zitten klunsen. 

Gisteren bijna twee uur bezig geweest met het afkanten van de ca. 900 steken.

Patroon van Drops Design 214-3.

Wol Stylecraft Highland Hearhers Granite. 

Van de week met beide dochters naar het Rasterhoffpark in Sneek geweest. 

Normaal pikken we oudste dochter onderweg op,  maar door Corona gingen we met twee auto's. 

Oudste werkt in de ouderenzorg en we willen niet de mogelijkheid hebben elkaar te besmetten, dus ontmoeten doen we in de frisse buitenlucht. 

Nog steeds niemand die een borstel door de haren heeft gehaald. 

Wat een klitten,  zullen ze er geen last van hebben? 

Tussendoor worden er natuurlijk wat strikjes gemaakt. 

Wordt een klein quiltje en totaal anders van kleur dan wat ik normaal zou gebruiken. 

De meesjes genieten van de afgeknipte zonnebloem. 

Deze week mezelf getrakteerd op een nieuw boek. 

En wat nieuwe stofjes.

Stel dat Rutte van de week zegt dat we binnen moeten blijven, dan moet het niet zo zijn dat er mis gegrepen wordt... 

Ook aan geloven...

 Ik had gehoopt dat we er in Friesland niet aan mee hoefden te doen.

Maar helaas ook wij moeten er aan geloven.

Mondkapjes! 

Als het dan toch moet.

Dan ook maar met een thema. 

Stoere motieven voor mannen in de waterbouw en scheepsbouw. 

Met paardenhoofden voor naar de manege. 

En en paar neutralen. 

Voor oudste dochter deze met konijntjes. 

Moest hem zelf natuurlijk even passen. 

En ja, dan de Bowtie quilt!

Nee,  ik doe niet mee,  ik gluur alleen bij alle anderen. 

Maar hoe groot/klein is zo'n blokje eigenlijk? 

Papiertje snijden,  vouwen,  tekenen. 

Malletje gesneden van stukje karton. 

En voor je het weet liggen er 6 kant en klare blokjes. 

Had nog een lief stofje/charmpack liggen, dus ik kan er echt niks aan doen. 

Met mijn sjaal ben ik nu zover. 

Had al klaar kunnen zijn, maar toen hij er zo uit zag. 

Ontdekte ik een domme fout. 

Helemaal uithalen,  er zat niks anders op. 

Balen. 

Zaterdag naar de molen in Witmarsum geweest. 

Mevrouw de Molenaar bakt de lekkerste gevulde speculaas van Friesland. 

Ik moet bekennen: het was heerlijk. 

Net zoals haar meergranen brood. 

En haar pannekoekenmeel. 

We dachten eerst dat deze duif last van de regen had. 

Maar ze zat echt te genieten van dit sappige buitje. 

Alsof ze onder de douche zat. 

Dit merelvrouwtje zat, bij mijn moeder in de vuurdoorn haar buikje rond te eten. 

Deden wij 's avonds met gegratineerde sperziebonen met spekjes en rösti.

Een recept uit het nieuwste gratis kookboek van Aviko,  de favorieten van de buurttafel. 

Van de week ook voor het eerst een wortelcake gebakken. 

Door het konijntje die altijd vertelde dat het vies zou zijn durfde ik het nooit. 

Maar het konijntje zat er naast,  het was heerlijk... 

Wat een klus...

Vandaag eindelijk weer een rand om Claudine's quilt gezet. 

Nu volgt er nog eentje. 

Maar wat een klus was dit.

Kwam misschien ook, omdat het passen en meten was met de stofjes. 

(Heb ik zo bij de laatste rand ook weer).

Probeer voor de hele quilt restjes van Guute's Antieke Quilt te gebruiken. 

Het wordt weer een flinke quilt. 

Tsjonge, wat heeft het de laatste dagen toch geregend! 

Zelfs aan de vogels kon je zien dat ze het wel genoeg vonden. 

Op een ochtend hoorde we een klap tegen de ruit van de deur. 

Ohh nee! Een vogel: riepen zeilmeisje en ik tegelijk. 

Toen we naar buiten keken zagen we het/ons Roosborstje. 

Was net als in het versje, Roodborstje tikt tegen het raam. 

Ze is nu weer dagelijks bij ons in de tuin. 

Als aankondiging van kouder weer. 

Dit was èèn van de laatste keren dat de Tapuit zich liet zien. 

Zo'n mooi vogeltje. 

De moestuin is overgenomen door de rups van het Koolwitje. 

Honderden zitten er op de boerenkool,  spruiten,  oostindische kers... 

Is de natuur zullen we maar zeggen. 

En vlinders die wil ik ook. 

Van de week zat er weer een musje in de pijp van de houtkachel. 

Kachel stond niet aan, want dan was het niet gebeurt. 

Paar rondjes door de woonkamer gevlogen en toen weer naar buiren.

En daar zat ineens deze kale merel. 

Zo zielig. 

Gelukkig eet ze goed. 

Ze komt iedere dag trouw langs. 

Achter in de tuin staat een dun stokje. 

Doet zijn best om een echte boom te worden. 

Twee mooie bosjes met rode besjes zaten er zelfs al aan. 

Voordat ik daar een foto van kon maken was er dit van over. 

De daders waren twee Lijsters. 

Snap nu waarom ons stokje Lijsterbes heet. 

Terwijl manlief druk is met de badkamer. 

Een giga klus die hij helemaal alleen/zelf doet. 

Badderen we nu voor een paar weken uit een teiltje of bij mijn moeder. 

Heb ik een nieuw breiwerkje op de pennen staan...