Eèn April...

Morgen is het èèn April. 

Dan begint het vaarseizoen. 

En dan gaan de fiets- en voetgangerspontjes ook weer in de vaart. 

In de winter liggen die ergens anders en moeten weer naar hun plekje. 

Onder het mom van "iemand moet het doen".

(We hebben het al eerder gedaan met mooi weer.) 

Hebben manlief en ik vandaag dikke kleren aangetrokken en zijn het water op gegaan. 

Het was nat en koud. 

Na zo'n vijf kwartier varen ligt het pontje nu weer op zijn eigen vertrouwde plekje.

Morgen kunnen de eerste fietsers en voetgangers weer heen en weer. 

Al denk ik dat er morgen weinig belangstelling is. 

Want ineens is het winter. 

Heel anders dan van de week. 

Tijdens mijn dagelijkse rondje om het dorp was er onderweg net een kalfje geboren. 

Zo klein en wiebelig op zijn beentjes. 

Ik ben lekker bezig met sterretjes maken voor de Porcelaine de chiffons. 

Twee randen zijn er klaar. 

Gaat niet zo snel met de drie dames bij me op tafel. 

Ze zitten graag boven op hun kooi. 

Natuurlijk genieten we ook van de vogels om ons heen. 

Maar nu is het afwachten of we morgen nog in een witte wereld leven... 

In de buurt...

We leven momenteel in een vreemde angstige tijd. 

Gelukkig trekt de natuur zich daar niks van aan. 

En kunnen we bijna iedere avond genieten van de mooiste zonsondergangen. 

De thermostaat staat een graadje,  of meer,  lager. 

Warme truien komen goed van pas. 

Ook deze zit heerlijk. 

Heb nog meer wol. 

Komt vast nog wel eentje van de pennen. 

Om van de natuur te genieten hoeven we gelukkig niet ver. 

We wandelen meestal vlakbij huis. 

 Tijdens het lopen ontdekken we eenvoudig waar de reeën lopen. 

We herkennen de kleine donkere plekken in het land. 

Even inzoomen.

Ze zijn met zeven deze keer. 

 

In het weiland zie je op moment overal vogels die zich verzamelen voor de grote reis.  

Op naar het noorden of naar het zuiden. 

Dit zijn tientallen kramsvogels. 

Zwermen spreeuwen. 

Knobbelzwanen. 

 

Smienten.

Bij ons in de sloot is een groep van zo'n twintig Aalscholvers al dagen druk aan het vissen.

Binnenkort zit er geen vis meer in de sloot. 

Zestig sterren moeten er gemaakt worden voor de buitenste rand van de Porcelaine de chiffons. 

Geen eenvoudige klus met de drie dames bij mij aan/op tafel. 

Eèn van de dames was al begonnen met de spelden uit mijn speldenkussen te trekken. 

Ben nu maar verhuisd. 

Neem mijn boeltje mee naar de bank... 

Drukke boel...

 Mijn Porcelaine de chiffons is toe aan de laatste rand.

Heb alleen zo vlakbij de finish een gedeelte van de tafel waar ik altijd aan zit in moeten leveren. 

Ons Zeilmeisje wilde dolgraag kippen,  Barnevelders. 

En wel als kuikens. 

Ze zelf opvoeden. 

Zaterdag kwamen ze bij ons in huis. 

Je zet ze niet zomaar op de foto. 

Zo beweeglijk zijn ze. 

Dan maar even een wandeling over de vloer. 

Je ziet ze gewoon groeien. 

Maanden geleden had ik twee avocado pitten in vochtig keukenpapier gewikkeld en in een luchtdichte diepvrieszak gedaan. 

Daarna wachten,  wachten,  wachten. 

Ineens kregen ze worteltjes.

En nu groeien ze al uit tot echte planten. 

Er staat ook weer een trui op de naalden. 

Pennen zes. 

Dit keer wordt het de 'dikke Alasuq-trui. 

Heb van de week een nieuwe voorraad meel binnen gekregen om brood te bakken. 

Niks zo lekker als vers gebakken brood.

Alhoewel, deze chocolate cookies komen net uit de oven. 

Zien er lekker uit en ruiken wel heel erg lekker...