Zo lief...

Tijdens het bekijken van de foto's van onze vakantie kwam ik deze foto's tegen.

Moeder fuut met twee kinderen op haar rug.

Zo lief... 

Krijg en kreeg er geen genoeg van om naar ze te kijken.

Ze zwom tussen twee boten in, in de haven van Enkhuizen, en hield ons heel goed in de gaten.
Vind de spiegeling in het water ook zo mooi.
Het verhaal van de vakantie houden jullie nog te goed.
Ga nu verder met steekjes zetten aan mijn storm at sea.
Komt goed uit, want het blijft buiten ook maar waaien...

Storm at sea...

Voor ons geen storm at sea.
We zijn na twee weken op het water gisteren naar huis gevaren. Alle waarschuwingen die we de afgelopen dagen hoorden en lazen voorspelden slecht weer met heel veel wind voor vandaag. En dan kan je beter veilig thuis in je eigen haven liggen.
Op de boot heb ik weer wat steekjes aan mijn storm at sea gezet. Heb nu eenmaal beloofd dat ons zeilmeisje deze quilt voor haar vijftiende verjaardag krijgt.

Duurt nog wel even voor het zover is. Maar af is de quilt nog lang niet. Mag er wel vaart achter gaan zetten.

Op onze reis hebben we Hoorn aangedaan en toevallig was daar de dag er na de Weeversmarkt. Een dagje langer gebleven, want daar wilde ik dolgraag heen.
In een leuk winkeltje, maak je taart.nl, deze super leuke vormpjes gekocht.

Vandaag koekjes mee gebakken. Ging niet zo eenvoudig. Kreeg ze bijna niet uit de vormpjes. Denk dat mijn deeg iets te zacht was. Maar de smaak is goed.

Op de markt in Hoorn stond ook een kraam van de Gelrebloem. Daar kon ik natuurlijk niet zomaar voorbij lopen.

Deze lapjes zijn door ons zeilmeisje uitgekozen. Voorlopig gewoon nog voor de heb.

Deze lagen ineens in mijn hand. Zo lief zijn ze.

Ook dit charmpakje zit vol met lieve stofjes en ging mee.

In een volgend blogje zal ik wat meer over onze vaartocht vertellen.
We hadden niet echt heel mooi weer.
Maar dat maakte deze tocht niet minder bijzonder...

Wat een mooie dag...

Vanmorgen aan ons zeilmeisje gevraagd wat we vandaag eens zouden gaan doen. Ze mag van mij niet alleen het IJsselmeer op, dus zeilen zat er vandaag niet in.
Laten we eens naar Harlingen gaan fietsen! Bedachten we spontaan. Er stond best wel veel wind maar daar moesten we tegen kunnen.
Het was een heerlijke rit. En als beloning hebben we terug een heel stuk over de dijk gefietst en genoten van het prachtige uitzicht.

Wat wonen we hier toch mooi! De vergezichten en de mooie luchten en vandaag ook de smaak van het zout van de zee op mijn lippen.
We hebben nog geen dag spijt gehad dat we ooit de stap hebben genomen om de boel te verkopen en in Friesland te gaan wonen.

Even een foto om te laten zien dat we 'echt' met de fiets zijn geweest.
Tijdens het fietsen zo met z'n tweetjes hebben we het zelfs over het fietsen van de elfstedentocht gehad. Wie weet gaan we het ooit doen. Hoort er eigenlijk wel bij als een soort van inburgeringscursus.

M-12 Hopscotch.

Toch nog één blokje van de dear Jane afgekregen de afgelopen dagen.
Maar het is vakantietijd en het water roept. Ik denk dat we de komende tijd veel op en langs het water zitten...

Aan de bak...

Ons zeilmeisje had vandaag een feestje. De jarige was een mannelijke puber. En wat geef je zo'n jongen. Het liefst hebben ze gewoon geld. Nu weet ik dat deze jongeman gek is van cupcakes en aardbeien. Dus maar weer aan de bak en met fondant in de weer.

Maar waar heb je nu het geld gelaten, denken jullie misschien?

Ooit bij Xenos een uitsteker gekocht. Gat geboord. Gat is precies het formaat van een 2 Euro munt. Deze netjes verpakt onderin gelegd en het gat weer gevuld met het uitgeboorde stukje cake. Niemand die er iets van ziet. En daarna de boel versierd.

Afgelopen weekend hadden de pubers voor twee nachten de boot gereserveerd. Manlief en ik weer in de tent. Vind het slapen in de tent niet eens zo erg meer. Tot de tweede nacht. De vorige nachten waren wij de enige tent die op het terrein van de haven stond. Zaterdag stond er ineens nog een tent, zo'n zes meter bij die van ons vandaan. Wie er in sliep weet ik niet wel dat ik de hele nacht geen oog heb dicht gedaan. Tsjonge wat kon die persoon snurken. En als er toch één snurkt kon die man van mij natuurlijk niet achterblijven. Voelde me gewoon beroerd halverwege de nacht. Wat een herrie. Was het liefst tussen de pubers gekropen. Denk alleen niet dat ze me dat in dank hadden afgenomen.

De drie dagen dat we op de boot waren was het echt bakken. Wat hadden we een prachtig weer. En hebben de pubers de grootste tijd van de dag in het water gelegen of op het strand gezeten. En ik keek onder tussen of alles goed ging. Las mijn boek en keek naar de leuke beestjes die om ons heen zwommen.

B-11 Melissa's Cross.

Resultaat deze week slechts één blokje van de dear Jane afgekregen.
Dat schiet niet echt op.
Moet er nu nog maar negen...