Van grote hoogte...

Dagenlang had ik de familieleden laten weten dat ik deze zaterdag dolgraag naar de Visserijdagen in Harlingen wilde gaan. Niet dat ik zo nodig vis wilde eten. Maar er staat daar een reuzenrad.
En daar wilde ik dolgraag in. En dat is gelukt!!

Wat een mooi uitzicht heb je vanuit zo'n gondel.
We konden Vlieland en Terschelling gewoon zien liggen.
En met een beetje fantasie zelfs ons eigen huis.

Natuurlijk hebben we ook heel veel vissersboten en vis gezien.
En geroken natuurlijk...

Een beetje dom, nou een beetje...

Vroeger stond op school heel vaak onder mijn proefwerken; Alles wat je geschreven hebt is waar. Helaas is dit niet het antwoord op de vraag. Volgende keer de vraag beter lezen.
En nu moet ik bekennen dat ik het boek van de dear Jane helemaal niet heb gelezen. Zonder het open geslagen te hebben zag ik al dat het in het Engels was geschreven. Laat maar dacht ik bij mezelf. Ik heb aan de patroontjes van de blokjes meer dan genoeg.
Vreselijk dom natuurlijk. Weet ik nu ik alle blokjes af heb.

De breedte van de sassing heb ik dus ook gewoon uit mijn dikke duim gezogen. Ik vind 15 mm wel een mooie breedte dacht ik op een avond. En zo ben ik aan de slag gegaan. Tot dat er meer en meer blokjes gemaakt werden. En ik me ook ging verdiepen in de punten. Toen sloeg de paniek toe. Oeps mijn sassing is 2,5 mm te breed gemaakt. Nu passen de punten niet...

L-13 Harvest Moon.

Dit is mijn laatste blokje. 

En de punten die komen er dus niet!!!

Maar aangezien die wel heel erg mooi zijn. En ik die toch wel heel graag wil maken heb ik ook al een oplossing gevonden. Ik ga de punten gewoon maken. In de kleuren roze en rood. En dan maak ik deze quilt gewoon nog een keertje. In het roze en rood. Nu niet meteen hoor! Deze moet eerst een mooie brede strook krijgen. En dan ga ik haar quilten.

Ik weet nu dat ik alle blokjes kan maken. Wordt vervolgd. Ooit...

Eigenlijk zou ik nu de rand langs mijn Storm at Sea gaan maken. Deze quilt moet als eerste af.
Maar gisteren hadden we (mijn quiltvriendinnen en ik) onze maandelijkse quiltdag en dan neem je een handzaam werkje mee.
Het is dit blokje van  mijn Gossip in the Garden geworden...

Gouden zeemeermin...

De visserijdagen bij ons in Makkum zitten er weer op.
Het begint altijd op vrijdagavond met het bekend maken van de Zeemeermin en Neptunes.
Iedere keer weer spannend wie het deze keer mogen zijn.
Het best bewaarde geheim van Makkum. Hihi... En dat is erg lastig in een dorp.
Op zaterdag een programma waar water en vis in centraal staan.

Wat hebben we een super weer gehad. 

En een hoop bezoekers.

Hopelijk heeft Harlingen dat volgende week ook met hun visserijdagen. 

Zal duimen voor mooi weer.

De top van mijn Storm at Sea begint al een hele quilt te worden.
Van de week stof voor de rand, de bies, de achterkant en vulling gekocht.
Nog even en ik heb ook 'eindelijk' iets af.

Vandaag is er een dame met zeebenen zestien jaar geworden.
Heb ik dit kaartje voor gemaakt. En is goedgekeurd...

L-12 Sally's Pride.

M-13 Lynette's Diamond.

Mijn dear Jane schiet ook al lekker op.

Hoef nog maar één blokje en dan zijn alle 169 vierkantjes af.

En dan moet ik jullie nog wat bekennen.

Maar dat komt in het volgende blogje...

Rustig vaarwater...

Heb weer een stukje van mijn 'Storm at Sea' af.

Nog één rij met blokken komt er aan en dan heeft hij de juiste lengte.

En die blokken heb ik al voor een groot gedeelte af.

De laatste week van de schoolvakantie houd ook in dat de zwem-4-daagse gehouden word in Witmarsum.
Ons zeilmeisje deed dit jaar voor de achtste keer mee. Haar voorraadje met medailles is daarom weer met eentje aangevuld.

En dinsdag gingen we met z'n allen het water op...

Niet met onze eigen boot deze keer.

Zoveel schroefwater maken wij niet.

Terschelling laten wij links ehhhh rechts liggen.

De dubbele rode vlag op Vlieland. De reden waarom we vandaag met de veerboot zijn en niet met onze eigen boot. Deze vlaggen houden namelijk in dat de haven vol is. En vol houd in echt vol. Kan niemand meer bij.

We klimmen omhoog naar de vuurtoren.

Om natuurlijk vanaf het hoogste punt het eiland en het water te bekijken.

Het was een warme maar bewolkte dag en liepen we met z'n viertjes op een gigantisch breed strand.

Waar een gedicht in het zand was geschreven door het profiel van autobanden.

Twee jaar terug lagen wij hier ook tussen, voor anker. En hebben alleen naar het eiland gezwaaid.

We pakken om vijf uur de boot weer terug richting Harlingen.

En zien tot onze verbazing dat de beide rode vlaggen verdwenen zijn.
Er zijn weer ligplaatsen in de haven!
Helaas hebben we nu geen vakantie meer om dezelfde avond meteen weer terug te varen.
Maar terug komen we zeker een keertje.
Het eiland is te mooi om van een afstandje te bekijken of om maar één dagje rond te fietsen...

Top tijd...

Ik wilde vandaag eigenlijk een stukje schrijven over onze vakantie. Maar toen ik de foto's zag met ons gekleed in regenkleding had ik daar even geen zin in.
Liever een stukje over de afgelopen dagen.

Hier zit ik de meeste dagen. Niet op dit plekje maar op deze boot.

Er wordt veel gezeild...

Naar het strand gegaan...

's Avonds pakken we de fiets. Rijden langs de dijk.

Tussen de schapen...

... en de koeien.

Via Workum.

Naar Hindeloopen.

En genieten van de zonsondergang.

En na zo'n 40 kilometer gefietst te hebben was om half elf 's avonds de temperatuur nog steeds heerlijk.

De fietstocht na een dagje op het water was goed bevallen. 

Deze keer op de dijk maar nu richting Harlingen.

Bijna de hele rit langs de Waddenzee.

Genietend van het zoute water en de watervogels.

Het werd eb dus de vogels, hier lepelaars, deden zich te goed aan alles wat boven water kwam.

Een foto om te laten zien dat we echt in Harlingen zijn geweest. 

En ook deze keer genoten we van een prachtige zonsondergang.

Deze keer hadden we zo'n 30 kilometer achter de rug.

De laatste week van de schoolvakantie is vandaag in gegaan. 

Hoop dat we deze week weer net zo kunnen genieten als de afgelopen dagen.

Bekend plaatje. Ons zeilmeisje op haar lievelingsplekje.

Oudste dochter geeft niks om varen en zeilen. Maar genoot toch zichtbaar van dit tochtje met haar vader.

En van mij natuurlijk alleen een foto dat ik van het water gesleept wordt, omdat de wind weggevallen is.

Jullie snappen dat er op het ogenblik niet veel steekjes gezet worden. 

Als ze gezet worden dan ben ik druk met de Storm at Sea.

Vandaag lukt dat ook niet, want de zon is er nog niet.

Ga nu als een Razende Roeland door het huis en de berg met wasgoed wegwerken.

Hopende dat morgen de zon wel weer schijnt...

Niet zeuren...

... gewoon doorgaan.

Schiet al lekker op met de dear Jane. Nog maar drie blokjes en dan zijn alle vierkantjes af. Hoef dus niet te zeuren. En de stofjes liggen al klaar.

B-12 Starflower.

B-2 Sweet Tater Pie.

B-3 Mirror Image.

A-3 Hunter's Moon.

M-11 Rickshaw.

Zeuren deden deze pubers zeker niet.
Ondanks dat na dagenlang storm de wind uitgeraasd bleek te zijn.

Beiden op de surfplank van hun vaders beoefenden ze ook de hobby van hun vaders die ze zo'n 25-30 jaar geleden hadden. En het ging ze nog goed af ook. Gauw afspreken voor een keer met meer wind.

Zeuren deed ons zeilmeisje ook niet toen ze met weinig wind en met mij in de FJ zeilde. We gingen zowaar vooruit. Ook een keertje overdoen met meer wind.

Gisteravond na het eten. Zijn we met z'n drietjes op de fiets gestapt om een 'stukje' te gaan fietsen.
Het werd richting de afsluitdijk. (En het stukje bleek later zo'n 40 kilometer te zijn).

Aan deze kant van de dijk de Waddenzee.

En aan deze kant van de dijk het IJsselmeer.

Eenmaal aan het fietsen besloten we dat Breezanddijk ons keerpunt zou worden.

Daar aangekomen keken we naar het punt waar we nu naar toe moesten.
Niet zeuren het is nu nog maar 20 kilometer...