Laatst kwamen we net buiten het dorp deze egel tegen.
Hij sleepte met zijn achterpootjes.
Meteen auto aan de kant en tegenliggers met lichtsignalen gewaarschuwd.
Fijn om te zien dat iedereen meteen in de remmen ging en de auto's zo parkeerden dat niemand dit mooie maar zielige beestje zouden raken.
Hier ligt hij rustig te slapen in een cavia kooi.
Volgens de meneer van de dierenambulance heeft hij twee gebroken achterpootjes.
Zijn linkerpootje moest er zeker af en zijn rechter was misschien nog te redden.
Even een detail.
Egeltje is naar een opvang gebracht en we hopen dat hij daar goed geneest.
De tuin laat zien dat de herfst echt is begonnen.
's Morgens loop je met je gezicht door de spinnenwebben.
Veel mensen vinden dat eikenbomen niet in een nieuwbouwwijk horen.
Deze staat recht voor ons huis, van mij mag hij blijven.
Al is het maar om die ene dag in het jaar dat de Vlaamse Gaai zijn eikels komt halen.
Kan ik zo van genieten.
De komende weken/maanden is dit geregeld mijn uitzicht.
Alle vrije uren zijn we druk in het huis van oudste dochter.
Er moet gigantisch veel gebeuren.
Iedereen snapt dat dit geen badkamer anno 2017 is.
Plafond zat er bij de koop nog in, hoor!
Een huis uit 1875 moet aangepast worden naar de eisen van nu.
Gaat natuurlijk lukken maar deze deuren, balken aan het plafond en andere elementen blijven behouden of komen terug.
De uren dat ik thuis op mijn stoel zit ben ik druk met het doorpitten van de Pickle Dish Delight.
Ben al over de helft dus het gaat lekker.
En wat staat er dan op de foto hierboven?
Ik ben aan een nieuwe quilt begonnen.
Mijn moeder wordt volgend jaar 80 jaar en deze quilt wordt voor haar.
Het patroon staat in quiltmania nummer 121 en heet Comfort en Joy.
Bij het doorbladeren liet mijn moeder merken dat ze dit een heel mooie quilt vind.
De keuze was daardoor snel gemaakt.
Alleen noem ik hem 'Utreg me stadsie'.
De stad waarin ze geboren is en die ze 10 jaar geleden verliet om met ons mee naar Friesland te verhuizen...
