Een tijdje terug vroeg mijn vriendin Hannie of ik met haar mee wilde gaan naar de regiodagen van het quiltersgilde in Swifterbant.
Nu is Swifterbant voor mij bekend terrein.
We hebben er twaalf en een half jaar gewoond.
De beide meiden zijn er geboren.
Het werd gehouden in "de Steiger".
Ook heel bekend.
Hier kwamen we wekelijks bij elkaar met de 'Polderpukkies", kinderen tussen de 0 en 2,5 jaar.
We zongen en dansten met de kinderen en konden ze met andere kinderen spelen.
Genoeg gemijmerd, er is in de elf jaar dat ik nu weg ben weinig verandert.
We werden verwelkomd met thee en lekkere muffin.
Kregen een pakketje met lieve lapjes en drie patroontjes om kaartjes te maken met paper piercing.
Ik heb gekozen voor de tulp.
Hier de tulp zoals het eindresultaat is geworden.
Er kwam speciale vulling tussen.
Ben vergeten hoe het heet.
De achterkant ook een mooi lapje, zat ook in het pakket.
Op de naaimachine met een zig-zagje afgewerkt.
De bedoeling is nu dat je de kaart zonder envelop verstuurd.
Maar of ik dat durf...
's Middags kregen we een lezing 'Kijken en durven' van Maaike Bakker.
Heel interessant over hoe we naar kleuren moeten kijken en kiezen.
De pakketjes van Stip en Haak, die ik op de handwerkbeurs heb gekocht, zijn af.
Ook de rammelaar van de ezel, gratis patroontje van Dani's creaties is af.
Een verzoekje kreeg ik na het showen van mijn wandjes in een vorig blogje.
Zou je voor mij misschien...
Hoeft niet deze winter...
Heb altijd koude handen...
Niet hetzelfde patroontje gekozen.
Er is zoveel keuze.
De binnenkant is ook heel mooi geworden.
Als het niet zo regende had ik ze nu meteen naar de nieuwe eigenaar gebracht.
Hoop dat ze passen en bij haar net zo lekker zitten als bij mij.
Zelfs de duif zit te wachten op de zon en droog weer.
Zijn jas ziet er niet uit.
Onze eendjes hebben geen last van de regen zo te zien.
Luid kwakend staan ze steeds iedere keer bij ons voor het raam...
Nee, eendjes maakt het niet uit of ze nat worden, die zijn gek op water. Ik ben het helemaal zat die regen en wind, maar het blijft de hele week zo.
BeantwoordenVerwijderenDenk dat ik maar een weekje ga slapen :-)
Mooi die wanten, met dit weer kan ze ze nog best aan.
Ook het tulpje is schattig en natuurlijk dat gehaakte aapje.... zo lief!
Wat lief die gebreide wanted voor de koude handen! De eenden hebben gelukkig een warme jas aan. Wat leuk dat ze een soort huisdieren worden. Zo te lezen een gezellige regiodag en ook nog die leuke gehaakte beestjes afgemaakt.
BeantwoordenVerwijderenDe ontvanger van de mooie kaart wordt daar vast heel blij van!
Gezellig logje, . Goed zeg mooie wanten voor koude handen.
BeantwoordenVerwijderenMooie kaart, zou hem ook in een enveloppe doen hoor.
Groetnis Annie
Ik lees net jouw blog.....zijn deze prachtige wanten soms voor mij?
BeantwoordenVerwijderenJa. Hoop dat ze in de smaak vallen. En de maat goed is.
VerwijderenOhhh....ik vind ze supermooi. Alvast bedankt!
VerwijderenKom gauw langs voor een bakkie, en een praatje, en dan zal ik ze passen.
Jipppieeeeeeee!!!
Die wanten komen zo te lezen prima terecht, ze zijn prachtig. En al die andere werkstukken zijn ook de moeite waard. Ik denk, dat ik het tulpje in een envelop zou doen, dat wil je toch niet kwijt raken in een sorteermachine?
BeantwoordenVerwijderenIk heb gezien, dat duiven, die in de regen zitten, hun staart recht naar beneden steken. Dan loopt het water er zó af. Bij mooi weer houden ze hem horizontaal....
Dat van die duif zag ik gisteren ook. Nooit bij na gedacht dat dat was om het water van hun rug af te laten lopen. Wat een slimme beestjes...
Verwijderen