donderdag 23 juli 2020

Bedankt Facebook...

Facebook laat zo nu en dan foto's en gebeurtenissen zien van precies een jaar of meer geleden.
En dan kom je er achter dat ik vorig jaar naar Zalk ben geweest.
Een super leuke dag hadden Brigitta en ik toen met de Summerschool van Anna Jantina.
Huisjes, boompjes, bootjes werden er gemaakt.


Hier werd natuurlijk meteen een bootje gemaakt.
Later nog meer.
En die bleven op een stapeltje liggen.
Tot Facebook liet zien dat het nu wel tijd werd dat het een quilttop werd.
Top klaar nu in een doos op zoek naar een passend stukje vulling.
Stof voor de achterkant heb ik al gevonden.


En op 16 juli meldde Facebook dat de top van de Optische Illusie af was, ook al een jaar geleden.
Dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Huppekee, superleuke stof voor de achterkant gevonden.
Geheel gedubbeld en zit nu in de ring.
Nog een paar steken en hij is af.

Als je dan toch bezig bent met dingen afmaken kan je beter doorgaan.
Zo lag er nog een half gehaakte hamster te wachten op pootjes.
En twee houten ringen met rinkelbel zaten in een zakje.
Patroon van sugary sweet design erbij.
Twee rammelaars gehaakt.
Haken gaat steeds beter maar knuffeltjes in elkaar zetten is nog wel een dingetje.



Ook de boel op de foto zetten is niet eenvoudig.
Aanloopkip en ik zijn net 'ik en mijn schaduw'.

In de moestuin groeit alles als kool.


In totaal al 2 kilo bietjes van het land gehaald.
Lekker dat ze waren.
Smaakt naar meer.


De bloemkool was ook super zacht van smaak.


Dit zijn mijn regenboogwortels.
Geen commentaar zal ik maar zeggen.
Uiterlijk is niet belangrijk, ze waren heerlijk.


Kapucijners moeten we volgend jaar meer van poten.
We hadden nu precies genoeg voor twee keer.


Een ongeschreven wet voor quiltsters is; als er een top af is mag je met een nieuwe beginnen.
Patroon Okehampton quilt, vind deze quilt zo mooi, gekocht.
En breiblad van Lana Grossa.
Vol patronen om sjaals en dassen te breien of te haken.

Maar nu eerst de Optische Illusie afmaken.
Hoop hem in een volgend blogje hangend aan de muur te showen...

zondag 12 juli 2020

Een onverwachte gast...

De afgelopen week ging ik rustig verder met het maken van blokjes.
Wat heel makkelijk ging, omdat ik verder niet veel mag doen van de dokter.


Rij vier zit eraan.


Rij vijf zit er aan.


En dan zijn het 36 blokken.


Ik hou het bij 36 blokken.
Een vierkante quilt lijkt me ook wel eens leuk.
Nu bedenken welke stof ik ga gebruiken voor de rand.


Op ons steigertje bij de sloot zitten deze dikkerts.
We zitten nog te twijfelen of het nu kikkers zijn of padden.


Tijdens de regendagen van de afgelopen week kwam de specht ook iedere keer langs om pinda's te halen.




Ik had zo'n medelijden met de vogels.
Sommige nog maar net uit het ei en dan constant die regen op je veren.



Hoog in de lucht boven ons huis waren vandaag deze vogels aan het zweven.
De eerste vogel is waarschijnlijk een zilvermeeuw.
Op de tweede foto staat een visarend.

Een egel overdag aan de wandel dat is geen goed teken.
Helemaal niet als hij midden op de weg gaat zitten met zijn oogjes dicht.

Dan wordt er een ongebruikt caviahok ingericht als opvang.
Contact gehad met de dierenambulance en op hun advies beestje egelvoer en water gegeven.
We moesten hem maar één of twee nachten in de gaten houden.
Door het eerst te droge en daarna te natte weer zijn heel veel egels van slag.


Beestje zag er wel erg mager uit.
's Nachts de wildcamera erbij gehad en daarop konden we zien dat hij wel actief was.
Had niets gegeten, wel zijn waterbakje leeggedronken.
En had ook gepoept.





De volgende dag was het nog steeds alleen maar aan het regenen.
We besloten hem nog maar een nachtje te houden.
Deze nacht had hij echter weer niets gegeten en ook niet gedronken.


Dierenambulance weer gebeld en hebben hem meegenomen.
Hij is nu in goede handen bij vogelasiel 'de Fugelhelling'.

Nog even en we kunnen zelf een egelopvang beginnen...


zondag 5 juli 2020

Je ziet haar gewoon groeien...

Ik dacht nog niet zo lang geleden dat telkens een zelfde blokje maken vreselijk saai zou zijn.
Nou, niks is minder waar.
Het is juist super leuk.
En je merkt na een poosje dat ieder blokje telkens sneller gemaakt gaat worden.


Hier liggen de eerste zes.


Heel snel waren het er negen.


Werd toen wel tijd om stof uit te zoeken voor de sassing en de blokjes.



Onze aanloopkip blijkt ook erg geïnteresseerd in lapjes.


En dan zijn er ineens al vijftien blokjes af.


Nee, het zijn er nu al achttien.
Ben op de helft.
Zes bij zes blokken lijkt me wel leuk.
Of...
Ach, misschien maak ik er nog wel meer.


Intussen is de interesse van de aanloopkip wel wat verminderd.
Of vind ze het zonnetje veel lekkerder...