Maar vandaag vond ik dat daar verandering moest komen.
Vandaag moest er gewoon een kompasroos gemaakt worden. En die is te vinden op G-5.
Waarom deze verandering zullen jullie je misschien afvragen?
Deze foto, van de boot van mijn ouders, is op acht augustus 1994 rond 12.00 uur gemaakt. Zeilende op het IJsselmeer tussen Lelystad en Enkhuizen. Manlief en ik maakten vanuit Lelystad eerst nog een slag richting Urk om daarna ook naar Enkhuizen te gaan. Mijn broer en schoonzus zeilden op het Markermeer ook richting Enkhuizen. We zouden elkaar in Enkhuizen ontmoeten. Dit gebeurde ook alleen met één persoon minder. Rond een uur of drie heeft mijn vader onder het zeilen een hartstilstand gekregen en is in het harnas overleden.
Papa mocht slecht 63 jaar worden. Ook al is het inmiddels negentien jaar geleden we missen hem nog iedere dag. Dit blokje maak ik vandaag speciaal voor hem.
En zometeen ga ik voor het eerst van mijn leven mosselen klaar maken. Heb dit nog nooit gedaan, heb ze zelfs nog nooit gegeten. Ben benieuwd...
Wat een aangrijpend verhaal en een mooie reden om je kompasroos te maken zeg !!
BeantwoordenVerwijderenHet is (zoals gewoonlijk) weer erg mooi geworden.
Dit zullen dierbare foto's voor je zijn.
Succes met de mosselen (bleh, ik ben er geen fan van hoor hihi).
Groetjes, Marjan
Lief dit berichtje!!!!
BeantwoordenVerwijderenMooi dat je dit maakt.
Doeg
Wietske
Wat mooi dat je een compasroos maakt ter herinnering aan je vader.
BeantwoordenVerwijderenWat een lief berichtje.
Heb je nog nooit mosselen op????? Heerlijk.
Smakelijk eten ,Groetjes Lia
mooi om op zo'n manier je herinnering in je quilt te verwerken
BeantwoordenVerwijderenWat een triest verhaal over je vader. Op de boot gestorven, dat is wel een mooi einde misschien voor een echte zeiler, maar dan graag 20 jaar later. Veel te jong om te sterven, maar helaas wordt daar geen rekening mee gehouden.
BeantwoordenVerwijderenKan me voorstellen dat je je vader blijft missen.
Zal vreemd zijn als je "straks" ouder wordt dan je vader, net alsof dat niet klopt.
Gelukkig duurt dat nog een hele tijd, je bent nog een jonge meid.
Mooi dat dit een speciaal pappa-kompas wordt.
Ben benieuwd wat je van de mosselen vond.
Ik durf ze niet te eten, vind ze er zo eng uitzien.
Groetjes,
Floor
Wat jammer dat je hem zo jong verloor, maar wat een prachtige manier om naar het hiernamaals te gaan. Ik denk dat dit blok een schitterende ode is aan hem! Groetjes
BeantwoordenVerwijderenLida
Wauwww wat een mooie kompasroos ter herinnering aan je vader!! en succes met de mosselen ... zal best wel smaken denk ik !!!
BeantwoordenVerwijderenGr Antoinette
Wat een mooi gebaar Marguerite! Zo'n mooie kompasroos ter herinnering aan een man die zo van zeilen hield. Ook al is het al heel wat jaartjes geleden, het blijft toch een dag met een donker randje hé?
BeantwoordenVerwijderenIk hou helemaal niet van mosselen, maar mijn man en middelste zoon vinden ze heerlijk. Laatst heeft mijn man ze voor het eerst op de barbecue klaargemaakt en dat was echt een succes! Gewoon in een hapjespan... beetje olie, beetje knoflook en steeds een handje erin doen. Ze hebben zitten smikkelen!
Wat mooi om zo'n blok te maken ter herinnering aan je vader. Het is echt aangrijpend om dat zo te lezen.
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi berichtje. Ik hoop dat de mosselen goed gesmaakt hebben.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Mascha
Ja vaders blijf je missen ook al is het lang geleden, mooi dat je een berichtje voor hem maakt . Mosselen mij kun je er wakker voor maken.
BeantwoordenVerwijderenBijzonder je blogverhaal. Mooi dat je zo vaak aan hem denkt. Dat zal hij vast fantastisch vinden dat je met het varen aan hem denkt. Prachtig je lapjes en vervelend voor je dochter dat ze niet goed werd in het museum. Ben wel benieuwd hoe je blue bird berrie doorpit?
BeantwoordenVerwijderen