IJspret...

Eindelijk is de winter begonnen.

Aan het oefenen met een zeepbel.

Temperatuur is nog te hoog.

Er moeten ijskristallen op ontstaan.

Hopelijk lukt het morgen.

Gistermiddag naar het Kornwerderzand geweest.

En toen de zon onderging nog even naar de dijk.

En aangezien het natuurijs nog lang niet schaatsbaar is.

Zijn we maar naar Thialf gegaan.

En hebben daar onze baantjes geschaatst.

Utreg me stadsie is een baantje gegroeid.

Deze foto heb ik gemaakt als opdracht van mijn fotocursus.

Hoop dat ik in een volgend blogje een mooie zeepbel kan laten zien...

Allemaal driehoekjes bij elkaar...

Zit niet stil de laatste tijd, maar het zijn allemaal dezelfde blokken die ik aan het maken ben.
Om ze dan één voor één te laten zien maakt het een beetje saai.

In totaal moeten het er 48 worden.

Ben over de helft dus tijd om er een stel aan elkaar te zetten.

Drie van de zes rijen zitten aan elkaar.

En de eerste blokjes voor de vierde rij liggen klaar.

Vorige week ben ik naar het Rasterhoffpark in Sneek gegaan.

Oefenen met mijn camera in wat ik in les één van mijn cursus heb geleerd.

Mijn fotomodel had in de gaten dat zijn haren er een beetje slordig bij hingen.

Sorry, ik krijg het niet netter lijkt hij te zeggen.

Deze week leren we hoe een ander knopje op de camera werkt.

De helderheid van de foto leren we aan te passen.

Zo ziet de foto eruit als de camera op automatisch staat.

Donker en bijna geen details te zien.

En nu heb ik aan een knopje gedraaid.

En bij deze foto nog een stukje verder.

En toen waren mijn modellen het spuugzat.

Vanmiddag wilde ik mijn huiswerk foto's maken op het strand. 

Het is alleen een foto van deze moedige kitesurfer geworden.

Even later kreeg ik een enorme hagelbui en was alles wit.

Morgen ga ik in de herkansing...

Een jaren lange droom...

Een paar jaar geleden heb ik mijn boot verkocht.

Van een gedeelte van de opbrengst heb ik een goede camera gekocht.

Nooit geweten dat er op een 'echte camera' zoveel knopjes zaten'.

Die ook nog allemaal een functie hadden.

Gelukkig zit er ook een knop 'automaat' op.

Deze gebruikte ik dus trouw.

Maar zo'n camera kan veel meer en veel mooiere foto's maken dan wat ik nu deed.

Een cursus zou uitkomst brengen.

Daar droomde ik geregeld van.

Eindelijk heb ik nu de lef getoond en mezelf opgegeven.

Huiswerk van les één kan gewoon in huis gemaakt worden.

Scherpstellen.

Gaat een wereld voor me open.

De vogeltjes in de tuin zijn een goede oefening.

De merel scherp in plaats van de stoelleuning.

De roodborst had er vandaag niet echt zin in.

Ging steeds met zijn rug naar me toe zitten.

Heb nu al zin in les twee, wat is dit leuk om te doen...