Leven op het platteland...

Gisterenmiddag kwamen, het zeilmeisje en ik, dit kleine egeltje tegen.

Het liep moederziel alleen midden op de weg.

Auto's raasden om en bijna over haar heen.

Ook wij moesten goed oppassen toen we haar wilden oppakken.

We hebben haar meegenomen naar huis.

Tussenstop gemaakt bij mijn moeder om haar, of is het toch een hem, te wegen.

Een egeltje moet gemiddeld zo'n 500 gram wegen om met de winterslaap te kunnen beginnen.

Dat haalt deze bij lange na nog niet.

Meteen begonnen met bijvoeren.

In een rap tempo gingen er 5 rozijntjes naar binnen.

En eenmaal bij ons thuis bleef dit kleine beestje water drinken.

Wat had zij een dorst.

In een oude wasmand, nog van mijn schoonmoeder geweest, hebben we een slaapplekje voor het kleintje gemaakt.

Later op de avond nog aangevuld met hooi.

Vanochtend kwam een meneer van de dierenambulance het kleine beestje ophalen.

Ook hij vond het egeltje nog veel te klein.

Hij ging het naar vogelasiel de Fugelhelling brengen, waar het kan aansterken en waarschijnlijk de hele winter wel zou blijven.

Mijn favoriete vogeltje ging vanmiddag ook weer mooi voor de camera zitten.

Zo'n leuk beestje.

Ze komt zelfs al de garage in om naar wat eetbaars te zoeken.

De Vlaamse Gaai had vandaag een bad hair day.

Of gewoon wind mee, dat kan natuurlijk ook.

De sperwer hield de boel weer vanuit de lucht in de gaten.

Doe ik naast al dat naar buiten kijken ook nog iets handwerkerigs?

Ben met een quilt begonnen voor de kerst.

Weet niet of hij deze kerst afkomt.

Voordeel van kerst is dat je weet dat het er volgend jaar weer is...