Misschien een beetje saai...

Het wordt vandaag misschien wel een saai blogje. 

Heel veel vogeltjes. 

Iedere dag loop ik hetzelfde rondje om het dorp. 

Ogen wijd open onderweg, camera in de jaszak, het verveelt nooit. 

Bij de kerk in ons dorp zie je als je geluk hebt deze Ransuil.

Gisteren en vandaag zat er een Graspieper langs de kant van de sloot. 

En in een struik vol met bessen zagen we de Koperwiek. 

Om het huis genieten we ook van allerlei gevleugelde vrienden. 

Ze eten ons arm, maar dat geeft niet. 

De heggenmus. 

En dan natuurlijk onze vaste bezoekers,  de Grote bonte specht. 

En dan ondek ik op een dag dat er eentje geringd is. 

Wist niet dat spechten ook geringd werden. 

Dus wel. 

De Vlaamse gaai komt ook met z'n tweetjes. 

Er gaan vijf pinda's tegelijk in de snavel mee.

De spreeuw is gek op de vogeltaart,  hier is hij met laatste stukjes bezig. 

En dan ons raadsel. 

Achter de tuin,  iets verderop in het weiland op een paaltje zien we geregeld deze voddenbaal zitten. 

Maar wat het is? 

Geen idee... 

 

Of ik nog wat creatiefs doe of alleen maar naar buiten kijk? 

Ik ben mijn kerstquilt aan het doorpitten. 

Schiet lekker op, want over zo'n dag of 45 is het kerst.

En dan moet hij hangen. 

Ook al een paar kerstcadeautjes klaar. 

En tussendoor worden er natuurlijk ook wat strikjes gemaakt. 

Maar nu ga ik eerst een kruidnootjescake maken. 

Sinterklaas mogen we niet vergeten...