Wat is bloggen toch leuk...

Iedere keer merk ik weer dat bloggen zo leuk is.
Je leert anderen kennen die je anders nooit had ontmoet.
Op het ene blog kijk je alleen. Op een ander blog geef je zo nu en dan een reactie. Op een ander blog geef je iedere keer een reactie. En op sommige blogs wordt je gewoon echte vriendinnen en deel je lief en leed.

Dit kaartje is voor een medeblogster die ik bijna 'een vriendin' durf te noemen. We mailen heel wat heen en weer. En nu is ze vandaag 50 jaar geworden. Dus daar moest een mooi kaartje voor gemaakt worden. Ze heeft zelf nog niet op haar blog bekend gemaakt dat ze jarig is. Ga haar naam dus niet noemen, want anders kan ik dat 'bijna vriendin' wel vergeten.

Op het blog van ByVonneThuis werd vermeld dat ze bij de Wibra zulk mooi lint op houten klossen verkochten. Dat laat ik me geen twee keer vertellen dus op naar de Wibra.
Yvonne had helemaal gelijk het is prachtig. Bedankt...

Als een vis aan een haakje...

Op 1 oktober wordt mijn tante Dittie alweer 77 jaar.
Haar man ome Co was vroeger, toen ze nog een boot hadden, een fanatieke visser.

Wat doe je met je hengel als je even een bakje koffie gaat drinken.
Die leg je in het gras. Het tuigje met gevaarlijke haak leg je er strak naast.
Niet iedereen die ook naar de koffie toe rent let natuurlijk goed op waar dat haakje is gebleven.
Oeps, daar staat ineens iemand met zijn grote teen in het haakje.
In mijn herinneringen mijn tante Dittie, maar volgens mijn moeder de zus van ome Co.
Maar dat is natuurlijk voor nu niet zo belangrijk. Het is pijnlijk en dat haakje moet er uit. En ja, het haakje heeft een weerhaak dus dat lukt niet zomaar. Volgens mijn herinneringen dus mijn tante, met hengel en al de auto in gegooid door de familie. Op naar het ziekenhuis. Daar aangekomen in een rolstoel gezet, tante met hengel in de hand. Ome Co duwend erachter. Zien jullie het al voor je. En wat deed de dienstdoende dokter daar? Hij knipte als eerste het snoertje door. Horen jullie ons al gieren.
Dit is echt zo'n verhaal dat jarenlang op verjaardagen is verteld en ik moet bekennen dat het tegenwoordig nog regelmatig langs komt.
Nou tante Dittie gefeliciteerd met uw verjaardag.
En deze hengel is veilig hoor...

Zeventien...

Een speciale dag...

 Vandaag is het alweer zeventien jaar geleden dat wij voor de eerste keer papa en mama werden.

Van een heel klein meisje.

Wat in zeventien jaar gegroeid is tot een mooie meid.
Met haar Vmbo-diploma op zak en nu de opleiding tot MBO-Verpleegkundige doet.

Maar zelfs op je verjaardag is er gewoon school en is de donderdag ook nog de langste lesdag van de week. Vanmorgen heb ik de cupcakes gebakken en de fondant ligt klaar om de cakejes mee te versieren. Denk dat ik het deze keer zelf ga doen, want vanavond moet ze naar fitness en jongste dochter komt ook pas om 5 uur uit school.
Eén cakeje past niet op de standaard, zal ik die dan nu maar op eten?
Is het toch een klein beetje feest...

Eindelijk...

Het is alweer een poosje geleden dat ik wat heb laten horen en zien.
Heb geen idee waar mijn tijd aan opgegaan is.
Huis en tuin zijn niet extreem netjes.
Ben niet veel uithuizig geweest.
Heb geen stapels boeken uitgelezen.
Weet wel dat ik, sinds ik 50 ben, veel tijd kwijt ben met het uitproberen van mijn super moderne telefoon die ik voor mijn verjaardag heb gekregen. En sinds gisteren hebben ze me ook nog op facebook gezet. Wat ik daar nou weer mee moet?
Je moet met de tijd mee gaan zal ik maar zeggen.

En ben ik druk geweest met een blokje met heel veel kleine stukjes.
Nummer B-8 Mrs. Cleveland's Choice.

Vandaag moet ik een paar verjaardagskaartjes gaan maken.
Anders ben ik te laat om ze op tijd te versturen.
Dat begint bijna gewoon te worden...

Toch alles op een rijtje...

Ben heerlijk bezig met mijn blokken van de SBS-quilt. Heb de bovenste en onderste rij af. En daar tussen in ook wat losse blokken. Vandaag tot de conclusie gekomen dat ik vanaf nu toch maar in rijtjes ga werken. Dit houd natuurlijk niet in dat ik nu ineens netjes van boven naar beneden ga werken. 

Maar wel rijtje voor rijtje.

Nummer B-10 Friendship Star.

Nummer B-9 Irish Chain.

Ohhhh, nee toch!! We hebben toch geen last van katten in de tuin...

Oehoehoe...

Kom eens gauw kijken wat er vandaag bij ons in de perenboom zat?

Lief hé! Volgens mij heeft hij nog meer familie. Morgen zal ik nog een keertje in de boom kijken. Waar zijn familie zit. Op dit moment regent het.

Heb ook weer een blokje af.
Nummer M-1 Spinning Hourglass.

Jongste dochter is ook weer terug van kamp. Vol met verhalen over vlotten bouwen, kanoën, survivelen noem maar op. Maar vreselijk aan het balen, het zeilen ging namelijk niet door. Vind je het gek met windkracht 5, 6 of 7.
Als zeilmeisje wil je nu eenmaal als het even kan het water op...

Afscheid nemen van...

Gisteren hebben de kinderen van het jeugdzeilen afscheid genomen van het zeilseizoen.

Zo leuk om al die kinderen enthousiast in hun zeilboten te zien zitten.

Hier jongste dochter. Ze vertrok als stuurvrouw maar als fokkemaat is ze beter op haar plek.

Harde wind, hele harde wind...

... en heel koud water. Zorgde er wel voor dat de meeste kinderen na diverse keren omslaan, uren op het water, toch heel graag onder de warme douche wilden. En willen ze als het even kan over twee of drie weken nog een keertje afscheid nemen van het zeilseizoen. Dus wie weet; zijn dit niet de laatste zeilfoto's van dit jaar.

Vanmorgen vroeg moesten we weer afscheid nemen. Jongste dochter is met school op kamp. Allemaal op de fiets gekleed in regenpak. Vierentwintig kilometer wind tegen of van opzij. Hagelbuien en regen onderweg. Ben benieuwd hoe moe ze is als ze woensdag weer thuis komt. Ze hebben allemaal activiteiten op of om het water. We weten wel dat in verband met de harde wind het zeilen is komen te vervallen. Maar daarvoor in de plaats moesten ze zwemkleding meenemen. Vervelen zullen ze zich niet.

Heb ik dan ook nog wel wat creatiefs gedaan. Blokje nummer 27 is af.
Nummer D-5 Square and Star.

Lapjes voor het volgende blok heb ik alweer uitgezocht.
Toen kwam ik dit leuke borduurtje tegen.
En dat kon ik natuurlijk niet laten liggen...

Een dag met een krulstaartje...

Tussen de reclamefolders zit soms een folder die meteen je aandacht trekt. Op de folder stond; Stap in de stal. Ontdek de varkenshouderij én ontmoet de boer. Nu ben ik een groot fan van Boer zoekt Vrouw. Niet dat ik een boer zoek, heb zelf een lieve, handige man. Maar het lijkt me heerlijk om de hele dag in de stal, weiland of op je erf te rommelen.

Wij hebben het Zichtbedrijf "Knorhof" in Oudega bezocht. De dames scharrelen heerlijk rond in de stal. Maar de meeste tijd zijn 'het luie varkens'. Liggen dan heerlijk in het stro. De beer staat aan de kant van de stal alleen tussen de hekken. Hij kan vanaf zijn plek de dames goed zien en ruiken.

De zeugen en beren zijn leuk. Maar we komen natuurlijk hier voor. Nog maar net geboren.

En deze was niet alleen op de wereld gekomen. Hij was samen met nog veertien broertjes en zusjes.

Knuffelen mocht je met wat oudere biggetjes. Deze zijn ongeveer één maand oud.

Lief zijn ze hé!

We gingen niet met lege handen naar huis. Vandaag zijn we een hoop wijzer geworden over varkens.

Oh nee toch!
We lopen vanavond toch niet allemaal met zo'n 'varkensneus' rond...

Top dag...

Maandag is Brigitta, mijn quiltvriendin, jarig. Gisteren een kaartje voor haar gemaakt. Zijn ook bootjesmensen dus een marinemeisje gekleurd. De bedoeling was om de kaart vandaag op de bus te doen. Tot ik gisteravond een WhatsApp-je van haar kreeg; Ik ben morgen in Sneek. Nou ik dus ook!

Heb de kaart persoonlijk aan haar gegeven. En nu komt ze binnenkort ook een middagje kleuren. Maar pas op hoor Brigitta, dit is ook een verslaving!

We hebben de stamtafel bij 'de Walrus' zo'n anderhalf uur bezet gehouden. Met een kop thee en een heerlijk hazelnootgebakje kwamen onze werkjes te voorschijn. Wel aan de ober doorgegeven dat in het trommeltje geen zelf meegebrachte etenswaren zat.

Brigitta is druk met zijne koninklijke hoogheid King George.

Deze twee prachtige cirkels heeft ze al af. Nummer 3 mocht niet mee, want die is op moment nogal stekelig door alle spelden die erin zitten.

Kreeg dit mooie pakketje van haar, nog voor mijn verjaardag. En ik zat daar met lege handen. Je houd het nog te goed, hoor!
We hebben heerlijk gekletst en doen het zeker snel een keertje over. Misschien dat we dan naald en draad meenemen. Ben benieuwd hoe de obers dan naar ons kijken?

Als ik in Sneek ben moet ik altijd bij de Devo langs. Laatst had ik het boekje, I love Vilt gekocht. En de uiltjes die daarin staan vind ik helemaal te gek. Dus toen ik deze mal zag hangen moest die mee. Ook nog een blokje met kerst-scrappapier meegenomen. Met scrappapier heb ik hetzelfde als met lapjes. Je hebt nooit genoeg...

Terug naar de auto kwam ik ook nog langs de bieb. De bieb in Sneek heeft veel meer boeken dan bij ons in Makkum, en we mogen hier met hetzelfde pasje boeken lenen. Dus jullie snappen het al, deze twee boeken moesten mee.

In het boek, patchwork patronenboek staat deze mooi quilt. Mijn foto is niet zo mooi geworden maar het laat wel heel goed zien waarom het boek mee moest.
Dat wordt weer sparen...

Herfst...

Aan het begin van de week had ik het gevoel dat de zomer voorbij was en de herfst echt was begonnen.
Dus toen ik onderweg naar Workum bij een boerderij een kraam vol met kalebassen zag liggen moest ik even in de berm parkeren, mooie kalebassen uitzoeken en geld in busje doen.

Op mijn ladekastje in de keuken heb ik deze schaal neergezet.

En op het aanrecht deze lieve kleintjes. Het is een heel ander gezicht dan wat er normaal op het bovenste bord ligt. Dat lijkt meestal meer op de keukenla, een rommeltje dus.

Het hele huis, en natuurlijk ook de tuin, zit van onder tot boven vol met spinnen. Heb vandaag toch maar aan de glazenwasser gevraagd of hij binnenkort boven de ramen wil zemen en meteen de boeiboorden mee wil nemen. Maar eerst moeten de zwaluwen weg zijn anders heeft het geen zin.
Het weer was vandaag zo lekker dat de zwaluwen nog wel een poosje blijven, denk ik.

Dacht dat ik 25 blokken van mijn SBS-quilt af had. Tijd voor een foto. Bij het neerleggen bleek dat het er 26 waren. De foto was met 25 wat netter geweest, maar ja nu ligt er eentje dwars.
Zat van de week even in een dipje. Ging ineens twijfelen of ik alle stukken die beige van kleur zijn niet van dezelfde stof had moeten maken. Tot ik vandaag in de nieuwe Quilt en Zo zat te lezen. En een stukje las van quilting Jeannet. Ze schreef: 'De beste tip die ik kan geven is: denk niet te lang na over kleurcombinaties'.
Bedankt Jeannet! Nu ga ik morgen weer vol goede moed aan de slag.
Op naar blokje zevenentwintig...

Blokje om...

Voor zaterdag voorspelden ze geen goed zeilweer. Wat doe je dan op zo'n vrije middag?
Je gaat een blokje om met de auto.

Zo zou ik wel willen wonen.  En waar waren jullie dan heen zullen jullie wellicht denken!

Naar Eastermar. It Quilters-Hûske had een Skuorrefair. Heel gezellig. Alleen jammer dat het begon te miezeren. Nadat we het dorp hadden doorgewandeld zijn we nog even doorgereden het Quilt Kabinet in Earnewâld. Eerst beneden rondgekeken. Zoveel mooie stoffen. Maar boven op de verdieping hoorde ik stemmen dus op naar boven. Daar waren een stel dames druk aan het werk. Hé daar zag ik ineens een bekend gezicht. Brigitta, mijn quiltvriendin. Gelukkig is ze uit haar "quiltdip" geklommen en weer druk aan de gang met haar King George. Ze heeft (nog geen) blog dus ik had eigenlijk wel foto's moeten maken om jullie dit moois te laten zien. De volgende keer maar vragen of  haar blokken mag laten zien.

Ben na zo'n middagje rondrijden niet helemaal met lege handen thuis gekomen. Heb twee rode en één creme stofje gekocht. En daar moest natuurlijk meteen de schaar ingezet worden.

Nummer K-10 Tumbling Blocks.

Dit was weer zo'n prachtig en leuk blok om te maken...

De tijd vliegt...

Tijdens het bladeren door mijn boek 'Sylvia's Bridal Sampler' kwam ik een blok tegen waarbij ik meteen dacht die moet ik 'nu' maken. Eén stofje wist ik zeker dat die in dit blok moest komen. Namelijk de stof van mijn trouwjurk. Ook moest het blok vandaag af zijn.
Het is vandaag precies 21 jaar geleden dat we getrouwd zijn.

Nummer L-4 Bride's Bouquet.

Het patroon van mijn jurk kwam uit een Ariadne. Heb vandaag nog oude jaargangen doorgebladerd om te kijken of ik het originele patroon nog kon vinden. Helaas is dat niet gelukt. De jurk is door mijn moeder gemaakt. Bij de gordijnenwinkel hebben we 10 meter van deze stof gekocht. Veel meer dan nodig was, want je kon de stof natuurlijk ook verknippen/versnijden. Dit is gelukkig niet gebeurt, houd wel in dat je nog overal bij ons in huis en bij mijn moeder deze stof in verschillende creaties tegenkomt.

Het weer was 21 jaar bijna hetzelfde als vandaag.
Maar deze heren hebben nu al het idee dat de Elfstedentocht verreden gaat worden. Ze zijn druk aan het oefenen. Hoop dat ze het nog lang op deze manier moeten doen...

Genieten...

Wat is het toch genieten van het mooie weer de laatste dagen.
Ben druk bezig de buitenboel te schilderen. Alleen de benedenverdieping hoor!
Tussendoor ben ik ook met mijn lapjes in de weer geweest.
En heb weer een blokje af.

Nummer D-1 Hands All Around.
Wat was dit een leuk blok om te maken. Je moest er alleen wel je hoofd bijhouden. Maar dat geeft niet.

Van de week ook nog een verjaardagskaartje gemaakt.
Vandaag is Daphne, de dochter van een vriendin van mij, veertien jaar geworden.
Denk dat ze er vandaag liever zo bij zat dan de hele dag op school.
Maar ja, het is nu eenmaal niet anders...

Even terug in de tijd...

Er zijn van die maanden dat je de ene na de andere verjaardag hebt.
Augustus is zo'n maand.

Tijdens het maken van dit kaartje gingen mijn herinneringen ook even terug in de tijd.

Vanaf mijn geboorte tot aan mijn elfde woonde ik in de M. van Meelstraat in Utrecht.

Een straat en wijk waar iedereen elkaar kende. Hoge schuttingen waren er nog niet. Deuren en ramen stonden wijd open. Iedereen liep gewoon in en uit bij elkaar. 

In de laatste week van augustus waren er drie huizen naast elkaar waar er slingers hingen.

Op 25 augustus waren mijn vader en broer jarig en de buurjongen aan de linkerkant. Op 26 augustus was het buurmeisje aan de rechterkant jarig. Op 29 augustus de buurvrouw aan de rechterkant. Op 30 augustus ikzelf en op 31 augustus de buurjongen aan de linkerkant.

Deze kaart heb ik gemaakt voor 'tante Cor' de buurvrouw aan de rechterkant. Tante Cor is zo'n buurvrouw waarvan je bij iedere verhuizing hoopt dat je weer zo'n buurvrouw krijgt. 81 jaar is ze geworden en helaas gaat haar gezondheid de laatste tijd hard achteruit. 

Hoop dat ze het leuk vond dat ik een lekker vrolijke kaart voor haar heb gemaakt en dat ze op haar verjaardag nog van haar kinderen en kleinkinderen heeft kunnen genieten...

Verwend...

Ondanks dat ik mijn verjaardag heb uitgesteld ben ik toch verwend.

Jarenlang heb ik mijn simpele mobieltje vertroeteld. Heeft hij altijd gedaan wat hij moest doen, bellen en sms-en. Deed hij rustig een week met zijn batterij. Maar als 'vijftig' jarige moet je wel met de tijd meegaan.
Heb van manlief en meiden een hyper moderne telefoon gekregen. Windows-8, dat is helemaal van nu, begrijp ik. Moet zo nu en dan wel even mededelen dat het toch echt "mijn" telefoon is. Maar hij kan zoveel meer als de mooie, snelle, ook heel veel kunnende, nog nieuwe telefoons van henzelf. Ben er wel achter; zij weten nu al meer wat je met mijn mobiel kan doen dan ikzelf.
Eens word ik er ook handig in. Hoop ik...

Mijn moeder is ook altijd druk bezig met het maken van kaartjes. Van haar kreeg ik dit mooie doosje.

Toen ik het open maakte zaten er vier (lijken net) laadjes in. Gevuld met kleine hebbedingetjes.
Mooi hé! Ga het zeker een keertje namaken.

Heb ook weer een blok af.
Nummer D-10 Boy's Nonsense.
Dit was ook weer een heel mooi, leuk blok om te maken.
Nu weer bladeren in het boek om te kijken welk blok volgt...