woensdag 22 november 2017

Slechte timing...

Telkens als ik een bouwmarkt binnen stap word ik naar de stelling met kleurentestkaartjes van de verf getrokken.
Vroeger liep ik er met oogkleppen langs of met handjes op de rug.
Maar tegenwoordig sta ik er met oudste dochter verlekkerd bij te kijken.
Een heel huis moet verbouwd en natuurlijk ook in de verf gezet worden.
Stapels folders en kaartjes mochten nu mee.
Haar oog viel op een prachtige serie van Flexa, 'a welcome home'.
Nu hebben wijzelf al zo'n tien jaar in de woonkamer Baskisch rode wanden.

Zal ik ...


... van rood naar blauw.

Is natuurlijk wel een hele slechte timing om nu in ons eigen huis ook aan de slag te gaan??

Ach!! Ik doe het gewoon...


De lichte kleur heet drifting cloud.
De donkere kleur heet denim drift.


In het echt zijn de kleuren wat grijzer dan op de foto.


De kleur boven is denim drift.
De kleur onder is faded indigo.


Mijn Berries and Bluebirds komt ook op de blauwe wand mooi uit.
Al moet ik eerlijk toegeven dat het op het rood sprekender was.


En als ik even niet met de kwast in de weer was heb ik dit borduurwerkje gemaakt.
Vorig jaar het patroon op de handwerkbeurs in Zwolle gekocht.
Ruim op tijd af voordat de eerste sneeuw valt.

Oudste dochter heeft de overige kleuren van de 'a welcome home' serie uitgekozen.
En de restjes van mijn verf komen ook van pas in haar huis.
Als straks alles op de wanden, kozijnen, deuren enzovoort zit past haar huis wel in een reclamefolder van Flexa...

vrijdag 17 november 2017

Lapjes en heel veel steekjes maakt een affo...

Op 27 maart van dit jaar schreef ik mijn eerste blogje over de quilt Pickle Dish Delight.
Rustig zette ik toen de eerste steekjes.
En op 14 november maakte ik mijn laatste steekjes.
Volgens een berichtje op de radio was het die dag ook nog 'de dag van de augurk'.
Moest gewoon zo zijn.

Vandaag in het zonnetje foto's gemaakt in het huis van oudste dochter.





Moet alleen nog de label maken en een mooie naam voor deze quilt te verzinnen.
Een naam wat past bij de 25 jaar dat we dit jaar getrouwd zijn.

En samen druk aan het klussen zijn in een prachtig oud huisje van oudste dochter.
In een volgend blogje zal ik wat foto's laten zien van de resultaten.
Als zij het goed vind natuurlijk...

donderdag 26 oktober 2017

Men neme...

In de diverse woonbladen kom je iedere keer van die prachtige woondekens tegen.
Dat wil ik ook! Zei een stemmetje in me.
Dus men neme: 


Twee pvc-buizen rond 32 mm en 4 kilo lontwol.


24 steken staan op de pennen.


Het begin is er.


Met zulke naalden kan je niet op een stoel zitten.


Even pauze.


Insteken, omslaan...


En zo'n vier uur later is de warme, maar zeer zware woondeken klaar.


woensdag 11 oktober 2017

Kadootjes uit de natuur...

Laatst kwamen we net buiten het dorp deze egel tegen.
Hij sleepte met zijn achterpootjes.
Meteen auto aan de kant en tegenliggers met lichtsignalen gewaarschuwd.
Fijn om te zien dat iedereen meteen in de remmen ging en de auto's zo parkeerden dat niemand dit mooie maar zielige beestje zouden raken.


Hier ligt hij rustig te slapen in een cavia kooi.


Volgens de meneer van de dierenambulance heeft hij twee gebroken achterpootjes.
Zijn linkerpootje moest er zeker af en zijn rechter was misschien nog te redden.


Even een detail.


Egeltje is naar een opvang gebracht en we hopen dat hij daar goed geneest.


De tuin laat zien dat de herfst echt is begonnen.


's Morgens loop je met je gezicht door de spinnenwebben.


Veel mensen vinden dat eikenbomen niet in een nieuwbouwwijk horen.


Deze staat recht voor ons huis, van mij mag hij blijven.


Al is het maar om die ene dag in het jaar dat de Vlaamse Gaai zijn eikels komt halen.
Kan ik zo van genieten.


De komende weken/maanden is dit geregeld mijn uitzicht.
Alle vrije uren zijn we druk in het huis van oudste dochter.
Er moet gigantisch veel gebeuren.


Iedereen snapt dat dit geen badkamer anno 2017 is.
Plafond zat er bij de koop nog in, hoor!


Een huis uit 1875 moet aangepast worden naar de eisen van nu.
Gaat natuurlijk lukken maar deze deuren, balken aan het plafond en andere elementen blijven behouden of komen terug.


De uren dat ik thuis op mijn stoel zit ben ik druk met het doorpitten van de Pickle Dish Delight.
Ben al over de helft dus het gaat lekker.
En wat staat er dan op de foto hierboven?
Ik ben aan een nieuwe quilt begonnen.
Mijn moeder wordt volgend jaar 80 jaar en deze quilt wordt voor haar.
Het patroon staat in quiltmania nummer 121 en heet Comfort en Joy.
Bij het doorbladeren liet mijn moeder merken dat ze dit een heel mooie quilt vind.
De keuze was daardoor snel gemaakt.
Alleen noem ik hem 'Utreg me stadsie'.
De stad waarin ze geboren is en die ze 10 jaar geleden verliet om met ons mee naar Friesland te verhuizen...

dinsdag 29 augustus 2017

Eend(t)je meer...

Afgelopen zondag was het prachtig weer.
Zon, misschien iets te weinig wind.
Maar genieten was het.


Dit plaatje is gewoon op het IJsselmeer maar door de wolken lijkt het of we tussen de fjorden of door het ijs varen.


Aangezien ons zeilmeisje tegenwoordig met vriend niet meer bij ons aan boord varen moeten we op zoek naar een nieuw bemanningslid.


Deze kwam spontaan uit de lucht vallen.
Vloog tegen ons zeil aan en viel op de kajuit.


Gekeken of hij als fokkenist aan de slag kon.


Misschien als stuurman.


Maar na wat drinken, een koekje en vriendelijke woorden nam hij uiteindelijk toch de vleugels en vloog weer verder.
Hopelijk niet te laat bij zijn duivenmelker.

Ben van de week ook nog even de pier op geweest om te kijken of ik ons zeilmeisje en vriend ergens zag varen.
Maar het IJsselmeer is groot en heb ik ze niet gezien.
Toen maar de eendjes op de foto gezet.







Na een tijdje vonden ze het mooi geweest en vlogen ze naar het natuurgebied.

Gebeurt er nog iets creatiefs?
Heb stof besteld voor de achterkant van de quilt "Baken in Zee".
En de quilt Pickle Dish Delight zit in de ring...

maandag 21 augustus 2017

Aan alles komt een eind...

We zijn weer thuis.
De was ligt alweer gestreken in de kast.
Aan de foto's kunnen we zien dat we bijna vier weken van Nederland hebben genoten.
Zijn slechts een paar kilometer van huis geweest.
Maar wat is de natuur toch mooi!


Hollandser kan het bijna niet.


's Morgens vroeg en 's avonds laat de mist boven het water.


Wilde paarden, die heel erg tam bleken te zijn. 


Leperlaars die met heel veel waren.


Ooievaars, wat ik één van de mooist vliegende vogels blijf vinden.


Mooie wolken.


Dreigende wolken.


Regen en zon.


Veel wind.


Gelukkig zijn deze mannen niet echt.


Een vergeten knuffel ergens op een onbewoond eiland.


Lekker gezeild op het IJsselmeer.


Helaas zwom deze niet rond onze boot.
Maar in het Dolfinarium.


Deze kwam bij ons over vliegen.

Iedere dag hebben we geprobeerd 10.000 stappen te lopen.
Is mij niet altijd gelukt maar de rest van de bemanning wel.
Ik wilde ook gewoon mijn steekjes zetten.

Mooie plekjes gezocht om mijn quilt neer te leggen.



Ook even plat gelegd op het voordek.


Een week later zat de op één na laatste baan eraan.


En vanmorgen kon ik de hele top op de foto zetten.


De boot van de toekomstige eigenaar van de quilt ging te water.
Hij trots op zijn mooie boot en natuurlijk ook op zijn ontwerp van de quilt.
Ik trots op het resultaat tot nu toe.
Er komt nu nog een grijze rand omheen.
En gaan we gauw op zoek naar stof voor de achterkant...