Eerst afmaken...

Vanmorgen heb ik de laatste steekjes gezet aan mijn meisje.
Ze staat helemaal klaar om het ijs op te gaan.
En nu is het morgen weer voorbij met de kou zeggen de weermannen.

Moet nu op zoek naar een lijstje. Tot die tijd kan ze bij de rest van 'nooit ingelijste borduurwerkjes'.

Vandaag ook een kaart gemaakt voor Floor. Ik laat hem hier alvast zien, want hij had morgen bij haar op de deurmat moeten liggen. Maar door al mijn gehoest heb ik vandaag een dagje in huis gehouden.
Morgen gaat hij op de post. Alvast een hele fijne verjaardag en hij komt er aan hoor!

Het huishouden staat door al dat gehoest op een laag pitje. Doe alleen dingen die ik rustig zittend kan doen. Daar hoort lekker rondsnuffelen op de computer ook bij. En dan kom je de leukste dingen tegen. Zo ook het patroon van de scheve huisjes. Het eerste blokje ligt uitgeprint naast me maar ik moet sterk zijn, want er ligt nog heel veel om me heen wat nog niet af is en eerst af moet.

Zo ook het hoesje voor de Ipad-mini van oudste. Had laatst al een hoesje gemaakt maar die was te strak. Toen ik mijn spullen klaar had gelegd en de naaimachine erbij pakte zag ik tot mijn schik dat één van de cavia's mijn snoertje op twee plaatsen had doorgevreten. Pleistertje erop geplakt. Gelukkig doet hij het nog.

Jullie zijn natuurlijk ook vreselijk nieuwsgierig hoe het op mijn eerste Friese les is gegaan.
Het was hartstikke gezellig. Met z'n elven zijn we en komen overal vandaan. Zelfs een Belg en een Engelsman. Heb het Friese woordenboek nu standaard naast me liggen. Blader me het heen en weer.

swarte lyster - merel

readboarstke - roodborstje

blokmies - koolmees

Moet een heleboel opdrachten maken voor de volgende les van aanstaande dinsdag. Dat wordt nog zweten de komende dagen.
Het mooiste woord wat we geleerd hebben vind ik boartersguodauto.
Wat denken jullie wat het betekend?
Speelgoedauto...

It giet oan...

Vanaf afgelopen donderdag lijkt het erop dat we een zeehond in huis hebben.
Hoest mijn longen uit mijn lijf. Maar ja, het is vanzelf gekomen dus het zal ook wel vanzelf weer weg gaan. Hoop ik.
Tussen het hoesten door ben ik wel verder gegaan met mijn borduurwerk. Hoef nu alleen nog de stiksteekjes op haar jurk en handschoenen te zetten.

Ook heb ik de strook van nieuwe stofjes aan mijn blokjes gezet.

Mijn 'storm' wordt al een aardige lap. Maar ik ben er nog lang niet. Er moeten nog heel wat blokjes gemaakt worden.

Had gehoopt de verkoudheid uit mijn lijf te zweten tijdens de zwemwedstrijd van jongste. Helaas werkte dat niet.

Neem nu eerst nog maar een stoombadje, want zo meteen begint mijn eerste Friese les.
Dacht de Friese taal wel op de straat te leren. Maar zo werkt het dus niet. Heel veel gesprekken kan ik volgen, maar er zijn nog heel veel mensen die ik echt niet versta.
Van de week kreeg ik een mailtje van degene die de cursus geeft; it giet oan...

Dagje met de trein...

Gisteren was het dan zover. Brigitta en ik samen een dagje op stap.
Om half negen hadden we afgesproken op een carpoolplaats in Joure daarna in één auto naar Heerenveen. Om 9.01 ging onze trein. Kon precies, want vanaf 9 uur mochten we met ons Dal Vrij Dagkaart de trein in. Waren met wel 20 anderen, die net als wijzelf, geen idee hadden hoe zo'n kaartje precies werkte. Hoop lol natuurlijk, schept meteen een band. Ieder ging daarna zijn eigen kant op en het is bij hen vast net als bij ons goed gekomen.
Om 10.27 kwamen we aan op station Zutphen. Ons doel was de quiltwinkel van Petra Prins.
We hebben haar gevonden dat kunnen jullie zien.

Even een plaatje van een 'plaatje van een etalage'.

 

Brigitta had haar King George mee. Daar moest mee gepronkt worden. Helaas heb ik er geen foto's van gemaakt. Hij hoort gewoon in deze winkel thuis. De keuze van haar stofjes en het patroon. Ze heeft hem weer mee naar huis genomen. Daar hoort hij echt thuis.

 

Na zo'n anderhalf uur (misschien zelfs wel langer) oh's en ah's van al het moois wat we zagen zijn we Zutphen in gegaan.

Gevelstenen daar heb ik wat mee. Als ik er eentje zie probeer ik er meestal een foto van te maken.

Deze gevelsteen vind ik helemaal super!

Na de stad bekeken te hebben en ergens een broodje te hebben gegeten. Hebben we nog even zitten rekenen of we de trein naar Wietske, Den Bosch, zouden nemen. Tot de conclusie gekomen dat het dan echt te laat zou worden. Wietske wordt ons volgende reisje met de trein. Dus de trein richting het noorden genomen en onderweg in Deventer uitgestapt.
Deventer is ook een hele leuke plaats. We hebben hier niet de gewone winkelstraten genomen maar juist de kleine zijstraatjes. Daar zitten meestal de leukste winkeltjes. Dat de bestrating er in de Walstraat uit lag kon ons niks schelen. En ineens viel ons oog op een uithangbord, 100 rozen quiltshop. Daar moesten we natuurlijk ook naar binnen. We zijn er ook een aardige tijd binnen geweest. Na 18.30 mochten we pas weer met de trein mee, maar met Dille en Kamille en de V&D was dat niet moeilijk om de tijd vol te maken.
Om 18.47 weer op de trein gestapt naar Heerenveen waar we om 20.00 weer gezond aankwamen.
Bijna wel zonder tanden, want terwijl wij al op weg waren naar de uitgang maakte de trein 2 keer een noodstop. Ook hebben we ontdekt dat er stilte wagons zijn. We hadden dat pas door toen we er al in zaten en Brigitta haar telefoon ging. Ineens zagen we dat er stilte op ons raam stond en een schuine streep door een telefoon. Rode wangen en verder niks zeggend hebben wij giegelend gewacht tot we weer uit konden stappen.

 

Verder hebben we ons heel netjes gedragen en is dit wat ik heb gekocht.

Vijf hele mooie stofjes en ieniemini hexagonnetjeskartonnetjes.

Brigitta heeft ook een paar mooie stofjes gekocht en een heel mooi boek.

 





Vandaag moeten de normale huishoudelijke taken/zaken weer gedaan worden.
En hebben deze twee extra aandacht nodig na gisteren een dagje alleen thuis.
Zo maar mijn borduurwerkje erbij pakken en dan mogen ze bij mij op de tafel zitten.
Gezellig...

Kan het nu laten zien...

Vind het altijd spannend om iets in een doosje te stoppen, ergens af te geven en dan maar hopen dat het aankomt.
Gisteren het pakketje op de post gedaan en vandaag al bezorgd.
De mannen van tnt doen wat ze beloven. Super!!

Dit is wat ik voor mijn vriendin heb gemaakt.

Een speldenkussen/naaldenmapje.
Hannie heeft me vandaag al gebeld en is er helemaal blij mee.
Kan ze mooi meenemen als ze naar naailes gaat.
Heel veel plezier ermee.
Brigitta en ik hopen morgen ook heel veel plezier te hebben met ons dagje treinen, op naar Zutphen.
En Wietske, we hebben nu al afgesproken dat ons volgende treinreisje naar Den Bosch gaat...

Blue Monday...

Wat maken we ons toch weer allemaal lekker druk. Hahaha...
Iemand heeft ooit verzonnen dat vandaag bekend moet staan als 'Blue Monday'.
En wij gaan allemaal blauwe dingen zoeken. Terwijl diegene dat helemaal niet zo bedoelde.
Maar ik ken helemaal niemand die speciaal voor/door vandaag treurig is.

Ook al hebben jullie mijn Storm al een tijdje niet gezien ik heb toch alweer een randje klaar.

Was zo maar op de bonne fooi begonnen en ja dan gebeurt het dat je stof op is. Het creme stofje met een fideltje is nu een creme stofje met een soort zonnetje. Moet er zelf nog wel even aan wennen maar als het zo aan alle kanten zit ziet het er heel anders uit. Het rode en witte stofje is ook een ander maar dat valt niet op. Hoop/denk ik.

Hier op de voorgrond zie je het pakje liggen, waar het cadeautje in zit voor mijn vriendin. Met heel veel duw- en propwerk hoopte ik er brievenbuspost van gemaakt te hebben. Maar helaas het werd toch een pakje. Dus als tnt meewerkt kan ik jullie morgen laten zien wat het is geworden.
En zien jullie daar het treinkaartje van de Blokker? Woensdag is hij weg. Dan ga ik met Brigitta (helaas geen blog) een dagje treinen. Op naar Zutphen. Wat zouden we daar nou gaan doen?

En mochten we hier vanavond toch nog spontaan last krijgen van Blue Monday.
Ik heb net het Blue Band kookboek er bij gepakt en voor het eerst van mijn leven soezen gebakken.
Zo heerlijk bij een grote kop thee...

Even wegdromen...

Over een paar dagen is een vriendin, vroeger buurvrouw, jarig. Toen ik ging verhuizen hebben we elkaar beloofd 'ieder jaar een eigengemaakt cadeautje te sturen'.

Het wordt ieder jaar moeilijker om een passend cadeautje te verzinnen, want we zijn inmiddels even handig aan het worden. Na rondkijken op pinterest kwam ik eindelijk tot een leuk idee.
Meteen tussen mijn borduurlinnen en lapjes gedoken. Ik kwam toen dit lichtroze linnen tegen.
Waar heb ik dit ook alweer voor gekocht? En voor wie was het ook alweer?
Ben in mijn fotoboeken gedoken. En kwam toen allemaal borduurwerkjes tegen die ik heb gemaakt als een nichtje of vriendin een baby kreeg. Toen er teveel baby's tegelijk werden geboren ben ik over gestapt op het breien van babytruitjes. Maar ik dwaal nu af.
De kwaliteit van de foto's is heel slecht. De camera die ik toen had had niet de kwaliteit van de camera's van nu. De foto's heb ik nu ook genomen van de foto's uit het album. Ze zitten zo ingeplakt dat ik ze niet kan scannen. Toch wil ik ze even laten zien.

Ook al kan je het niet goed zien. Voor deze lap heb ik het roze linnen gebruikt.
Gemaakt voor Sten november 1987.

Gemaakt voor Tim november 1986.

Gemaakt voor Jolanda januari 1987.

Gemaakt voor Richard april 1988.

Gemaakt voor Charlotte november 1990.

Gemaakt voor Janna januari 1987.

Tijdens het bekijken van al dit borduurwerk droomde ik wel even weg.
Zouden de baby's van toen deze borduurwerkjes nog hebben of is het na een poosje in de kliko verdwenen...

Kan niet wachten...

Nadat de verf op de muren en kastenwand droog waren wilde jongste dochter echt niet langer wachten. Dat er nog plinten moeten komen, deurtjes onder haar bed gemaakt moeten worden en de stoel nog geverfd moet worden maakt haar niet uit. Je kan er nu toch in slapen.
Dus gisteren uit school meteen begonnen met het aankleden van haar kamer.

Een mooi bureau waar ze heerlijk haar huiswerk aan kan maken.

Een kastenwand waar ze heel wat spullen neer kan zetten.
Er komen nog verlichtingstrips onder de planken.

Deze kant van haar kamer had ik nog niet eerder laten zien. De kast moet nog een dun laagje witte verf krijgen. Het blauw en rood is definitief.

Her en der in huis staan nog verschillende spullen die ook een kwastje verf moeten krijgen.
Dit is het nachtkastje van oudste dochter.

En één van haar twee stoelen in haar kamer.
Doe er ééntje te gelijk. Ze moet toch ergens op kunnen zitten.
En nu ga ik eerst de boodschappen in huis halen. En daarna lekker met mijn lapjes stoeien.
De Storm moet nu eenmaal ooit in de kamer van ons 'zeilmeisje' komen...

Puntjes op de i...

Ben het hele weekend aan het verven geweest. De muren zijn nu af. Ben er heel tevreden over.

Kan nu de puntjes op de i gaan zetten. De hang-/legkast moet nog een kwastje hebben. Zo ook de stoel en nog wat houten ladenkastjes. En dan kan de boel ingericht worden. Rozemarijn kan niet wachten tot ze weer in haar slaapkamer mag gaan slapen.
Weg tussen de rommel en dozen op zolder.

Nog een paar kruissteekjes en dan kan ik ook bij mijn borduurwerk de puntjes op de i gaan zetten.
De details komen dan in het zicht door stiksteekjes.

Kijken jullie als jullie tijd en zin hebben ook even op http://3treelady.blogspot.nl
Mijn 'oudste' vriendin is ook een blog begonnen.
Met oudste bedoel ik niet dat ze heel oud is. Maar we zijn al vriendinnen vanaf de eerste klas van de lagere school. Even rekenen, al 44 jaar.
Ben in mijn oude fotoboeken gedoken en dit is de eerste foto waar we beiden op staan.
In het bovenste cirkeltje staat mijn vriendin. Netjes in de camera kijkend.
In het onderste cirkeltje sta ik. Sta natuurlijk weer niet op te letten maar te kletsen.
Op mijn rapporten stond standaard; ze kletst veel te veel. Is later over gegaan hoor! Ehum...

Komt het nog goed...

...
Krijgen we dan toch nog een 'echte' winter?
In het weekend gaan de temperaturen omlaag.

De schaatsen zijn al uit het vet. Chocolademelk kan gemaakt worden.
Het meisje op mijn borduurwerkje heeft haar schaatsen al gepakt. Ze moet het alleen nog zonder voeten doen. Vanavond gauw weer verder borduren.

...
Met mijn olijfboompjes?
Ben van de week vreselijk dom geweest.
Toen ik binnen mijn ramen ging zemen zag ik dat de olijfjes luizen hadden.
Ze in de bijkeuken gezet en ze bespoten met anti luizenspray.
Ten minste dat dacht ik. Na veel geklaag over stank in de bijkeuken van beide meiden.
Toch maar even op de spuitfles gekeken.
Was het om onkruid te bestrijden.
Beide planten meteen een flinke douche gegeven.
Hoop dat de luizen niet kunnen lezen en dat ze dood gaan en niet mijn planten.

...
Met de slaapkamer van jongste dochter?
Dat weet ik wel zeker.

Het timmer- en zaagwerk is klaar en nu is het schilderwerk aan de beurt. Het hout is geverfd in hoogglans lak Ral 9001.

De muren waren lichtblauw en worden nu Hampton blue en Denim blue. Muurverf van le noir & blanc van de Karwei. Dit zijn proefpotjes om te kijken hoe het er op de muur uit ziet.
Geef toe ik ben ook nieuwsgierig. Ga meteen aan de slag.

Op deze muur zit Hampton blue.

En op dit vlak zit Denim blue.
Nu wachten op jongste of zij de kleur ook mooi vind...

En dan ineens...

En dan ineens zitten we alweer op dag twee van 2014.
Iedereen de beste wensen voor 2014 en dat we allemaal maar gezond en creatief mogen blijven.

De afgelopen dagen zijn we veel op stap geweest. En hebben we lekker in huis en keuken gerommeld.
Heb nog wel aan mijn 'Storm' gewerkt.
Er zitten nu negen rode blokken aan elkaar. En dat moeten er nog veel meer worden.

Heb ook een hoesje gemaakt voor de Ipad-mini voor oudste dochter. Nou ja, dat was de bedoeling. Of de Ipad was gegroeid of mijn centimeter gekrompen of.... ik was gewoon dom bezig geweest.
De Ipad past er niet in. Het is nu een etui en moet ik een nieuw hoesje maken maar dan wel twee centimeter groter.

Ook ben ik weer aan een borduurwerkje begonnen. Dit blijft heerlijk om te doen.
Alle kerstspullen zitten weer in de dozen en staan op de vliering. De woonkamer is nu weer leeg en kaal. Moet toch echt aan mijn Berries werken, want de plek waar hij moet komen te hangen is weer vrij.
Vanavond begint 'Wie is de Mol?'.
In al de jaren dat ik het volg heb ik nog nooit de juiste mol gekozen.
Blijf goed opletten, dus wie weet lukt het me dit seizoen...